آسیب نخاعی
ممكن است نخاع در اثر بيماري ويا ضربه آٍسيب ببيند. در اكثر موارد آسيب نخاع بعلت فشار وارد شده از مهره‌ها ميباشد و در اثر اين آسيب نخاع ورم كرده يا دچار خونمردگي شود. ممكن است آسيب باعث پاره شدن فيبرهاي عصبي داخل نخاع شود. عفونت و يا بيماريهاي ديگر نيز ممكن است باعث همين نوع آسيبها گردند. براي اينكه نخاع آسيب شديد ببيند لازم نيست كه حتماَ قطع شود. اگر چه مطالعات مختلفي در حال انجام است تا امكان ترميم نخاع را فراهم سازد ولي در حال حاضر نخاع پس از قطع شدن ديگر قابل ترميم نخواهد بود ولی اخيراٌ روشهائی برای پيوند نخاع در دست بررسی است و برخی از نتايج اوليه آن اميدوار کننده ميباشد. اين جمله به معني عدم بهبود شرايط بيمار آسيب نخاعي نيست و بسته به اينكه علت آٍسيب خونمردگي يا تورم باشد بيمار بهبود عصبي پيدا خواهد نمود. اين بهبودي شامل تغيير در حس و يا توانايي حركت اندامها و يا هر دو است مقدار بازگشت حس يا حركت در هر بيمار متفاوت بوده و با معاينه دقيق تا حدي قابل پيشگويي است .
بعد از ايجاد آٍسيب نخاع تمامي اعصابي كه بالاي محل آٍسيب قرار دارند به كار خود به همان شكل قبل از آسيب ادامه مي‌دهند اما در زير سطح آسيب نخاعي اعصاب نمي‌توانند پيامها را بين مغز و قسمت‌هاي بدن ردو بدل نمايند علت اين مسئله قطع شدن ارتباط بين دو قسمت نخاع است.
تشخیص آسیب نخاعی
پس از آنكه پزشك به وجود آسيب نخاعي مشكوك شد براي تشخيص آن چند كار مختلف را انجام مي‌دهد. اولين قدم انجام معاينه عصبي است. معاينه عصبي توسط متخصص طب فیزیکی انجام شده و براساس امتحان 10 عضله كليدي در هر طرف بدن و 27 نقطه استاندارد حسي در هر سمت بدن است. حس‌هاي لمس سطحي و درد در هر دو طرف بدن بر روي نقاط خاصي بررسي مي‌شوند. بسته به نتايج معاينات اوليه, معاينات تكميلي ديگري نيز توسط پزشك انجام مي‌گيرد. گرفتن عكس رادیوگرافی به تشخيص شكستگي مهره‌ها كمك مي‌كند و انجام ام. آر. آی به تعيين مقدار آسيب ظاهري نخاع كمك مي‌نمايد.
بر اساس يافته‌هاي حاصل از معاينه و راديولوژي پزشك متخصص طب فیزیکی مي‌تواند اطلاعات بسياري در مورد آسيب نخاع كسب كند. ميزان آسيب در هر شخص و مقدار بازگشت عملكرد در آن فرد با فرد ديگر كاملاَ متفاوت است. آسيب فرد بر اساس سطح ضايعه عصبي و نوع آسيب توصيف ميشود. و اين مطلب که گفته ميشود مثلا مهره سوم شکسته است نشاندهنده سطح ضايعه نخاع نيست.
منبع: وبلاگ دکتر رئیسی , وبلاگ دکتر فروغ
