تاریخ ۱۹ خرداد ۱۳۹۷
مشخصه بیماری
با افزایش سن تغیراتی در مهره و دیسک های بین مهره ای در گردن ایجاد می شود که باعث ایجاد استخوان اضافی, جابجایی دیسک های متعدد گردن می شود. ضخامت در لیگامان ها ایجاد می شود.
مفصل های بین مهره ای(فاست ها) بزرگ می شود و مجموعاً باعث می شود که قطر کانال نخاع گردن کاهش یابد و در نتیجه بر روی نخاع فشار می آورد و علائم نخاع (اصطلاحاً میلوپاتی) ظاهر می شود.
علائم آن بصورت کاهش قدرت دستها خصوصاً در انگشتان می شود. حرکات ظریف دست و انگشتان مختل می شود و در پاها احساس سنگینی در راه رفتن ایجاد می شود و اختلال حسی سوزش در اندامهای فوقانی و تحتانی و اختلال حرکتی و حسی می شود.
اقدامات درمانی غیر جراحی کانال نخاع گردن
- استفاده از گردنبند طبی به جهت محدود کردن حرکات گردن به مدت سه ماه
- کاهش فعالیت های بدنی شدید و تکراری در سر و گردن و اندام های فوقانی
- استفاده از فیزیوتراپی بصورت تحریک الکتریکی برای کاهش درد و کشش سر و گردن
- تزریق کورتیکواستروئید در فضای اپیدورال اطراف نخاع گردنی برای کاهش التهاب در اطراف نخاع و در نتیجه کاهش فشار بر روی آن
ام آر آی گردن میتواند علائم تنگی کانال نخاعی را به وضوح نشان دهد
روش های جراحی در درمان تنگی کانال نخاع گردن
- لامینکتومی : لامینا Lamina تیغه استخوانی است که قسمت پشتی حلقه استخوانی مهره را میسازد. لامینا یک پوشش استخوانی را در پشت نخاع ایجاد کرده و آن را حمایت میکند. لامینکتومی Laminectomy به معنای برداشتن لامینا است تا فضای بسته اطراف نخاع تبدیل به یک فضای باز شده و فشار از روی آن برداشته شود.
- دیسککتومی قدامی و فیوژن : در این روش جراحی ابتدا دیسک بین مهره های گرفتار، برداشته شده که به آن دیسککتومی Discectomy میگویند و سپس به جای آن تکه ای استخوان که معمولا از لگن بیمار بداشته میشود قرار داده میشود. به این ترتیب دو مهره مجاور از هم فاصله گرفته و به هم جوش خورده و یکی میشوند. این کار موجب کاهش فشار بر روی نخاع گردنی میشود
- کورپکتومی و گرافت استرات : کورپکتومی Corpectomy به این معنا است که جراح جسم مهره چند مهره مجاور را از بدن خارج کرده و فضای خالی ایجاد شده با استخوان پیوندی ( گرافت استرات Strut graft ) که از محل دیگر تهیه شده جایگزین میشود. از پیچ و پلاک برای بیحرکت نگه داشتن مهره ها و گرافت استفاده میشود. از این روش در درمان تنگی کانال های شدید استفاده میشود.
منبع: وبلاگ دکتر حیدریان , ایران ارتوپد
