تاریخ ۵ آذر ۱۴۰۲
عصب سیاتیک بلندترین عصب بدن انسان است و کارکرد آن به علل مختلفی می تواند دچار اختلال شود.
علائم آسیب عصب سیاتیک
در صورت آسیب به عصب سیاتیک، ممکن است علائم زیر در امتداد از لگن تا بالای ساق ظاهر شوند:
- **اختلال در کارکرد عصب پرونئال عمقی:**
– عدم توانایی در بالا آوردن مچ و انگشتان پا به دلیل فلج شدن عضلات اکستانسور مچ پا و انگشتان پا. - **اختلال در کارکرد عصب پرونئال سطحی:**
– کاهش یا از بین رفتن حس پشت پا و انگشتان پا. - **اختلال در کارکرد عصب تیبیال:**
– عدم توانایی در پایین آوردن مچ پا و خم کردن انگشتان پا.
– کاهش حس یا از بین رفتن حس کف پا و زیر انگشتان پا.
درمان آسیب عصب سیاتیک
درمان‌هایی که برای آسیب‌های عصب سیاتیک استفاده می‌شوند، بسته به مکانیسم ایجاد آسیب متنوعی دارند. در موارد آسیب‌هایی که بدنبال زخم‌های باز ایجاد شده و احتمال پارگی عصب زیاد است، درمان به شکل جراحی جهت ترمیم عصب پاره شده ممکن است اجرا شود.
به عنوان مثال:
- جراحی ترمیم عصب:
در صورتی که عصب سیاتیک پاره شده یا آسیب دیده است، جراحی ممکن است برای ترمیم عصب اجرا شود. این جراحی شامل اتصال مجدد بخش‌های پاره شده عصب و ترمیم ساختارهای آسیب‌دیده می‌شود. - تجدیدسازی عصب:
برخی از روش‌ها برای تحریک تجدیدسازی عصب مورد استفاده قرار می‌گیرند. این شامل استفاده از فیزیوتراپی، الکتروتراپی، یا تمرینات ویژه برای تحریک فرآیند تجدیدسازی و بهبود عملکرد عصب می‌شود.
تصمیم در مورد نوع درمانی که برای یک فرد مشخص انجام می‌شود، بسته به شدت آسیب، موقعیت جغرافیایی عصب‌ها، و شرایط فرد متغیر است و توسط تیم درمانی متخصص تعیین می‌شود.
در مواردی که شکستگی ها و یا دررفتگی علت آسیب عصب سیاتیک باشد باید ابتدا جابجایی استخوان یا مفصل را را درمان کرد. در بسیاری اوقات جااندازی استخوان یا مفصل موجب برگشت کارکرد عصب سیاتیک می گردد. در صورتی که عصب بعد از جااندازی شکستگی یا دررفتگی خوب نشود بسته به نوع آسیب عصب سیاتیک باید درمان شود.
بسیاری از آسیب های عصبی بسته (مانند آسیب هایی که بدنبال شکستگی و دررفتگی ایجاد م شوند) با برطرف کردن عاملی که به عصب فشار میاورد و صبر کردن بهبود میابند. در صورت عدم بهبود بعد از چند ماه ممکن است نیاز به عمل جراحی برای ترمیم عصب آسیب دیده سیاتیک وجود داشته باشد.
در صورتی که عصب سیاتیک پاره شده باشد می توان آن را ترمیم کرد. متاسفانه نتایج ترمیم عصب سیاتیک و شاخه های آن زیاد رضایت بخش نیست.به همین علت ممکن است پزشک معالج تصمیم بگیرد بجای ترمیم عصب سیاتیک علائم ناشی از آن را درمان کند.
یکی از مهمترین مشکلاتی که آسیب عصب سیاتیک برای بیمار ایجاد می کند عدم توانایی در بالا آوردن مچ پا است. در این موارد ممکن است از روش انتقال تاندون های ساق برای بحرکت درآوردن مفصلی که به علت عضلات فلج شده خوب حرکت نمی کند استفاده شود.
در مراقبت از آسیب‌های عصب سیاتیک و شاخه‌های آن، انتخاب درمان جراحی یا برطرف کردن عوامل فشارنده بر روی عصب، برای بازگشت به کارکرد عصب، نیازمند صبر طولانی است. در این موارد، برای بهبود حرکت مفاصل که به دلیل فلج عضلات مرتبط، به‌طور مطلوب حرکت نمی‌کنند، از آتل و اسپلینت به‌طور دقیق استفاده شود و آنها را در وضعیت مناسب قرار داد.
مهمترین این مفاصل مچ پا است. پس وقتی مچ پا به علت اسیب عصب سیاتیک بالا نمیاید باید از بریس مچ پا استفاده کرد تا مچ را بالا نگه دارد. در صورتی که از بریس استفاده نشود و مچ پا به مدت چند ماه پایین باقی بماند مفصل دچار خشکی شده و بعد از بازگشت کارکرد عصب مفصل خوب حرکت نخواهد کرد.
در این موارد بیمار یا همراهان وی تا وقتی حرکات ارادی مفصل امکانپذیر نشده است، باید با کمک دست چند بار در روز تمامی مفاصل اندام را در تمام جهات حرکت دهد تا دچار خشکی نشوند.
بازدید کنندگان گرامی
در صورت علاقه مند بودن به کسب اطلاعات در رابطه با آسیب عصب سیاتیک بر روی لینک زیر کلیک کرده و مقاله مربوط به آن را مطالعه کنید
