تاریخ ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۹
سندرم دنده گردنی به علت رشد مادرزادی بیش از حد استخوانی در زایده عرضی مهره گردنی ۷ می باشد . این وضعیت در اغلب موارد بویژه در جوانان موجب بروز علائم بالینی نمی شود اما در سنین بالاتر که بتدریج شانه ها افتاده تر می شوند ممکن است موجب علائم بالینی شود .
دنده گردنی در بسیاری از موارد بی علامت می باشد .
اما در موارد علامتدار علایم به صورت زیر دیده می شوند :
*علائم عصبی : شامل علائم حسی و حرکتی می باشند . علائم حسی شامل درد و احساس کرختی و گزگز در ساعد و دست می باشد که در سمت داخلی ساعد مشخص تر بوده اغلب با تغییر دادن وضعیت بازو به طور موقت برطرف می شود .
علائم حرکتی نیز به صورت ضعف پیشرونده دست به همراه اشکال در انجام حرکات ظریف می باشد . علاوه بر این ممکن است عضلات دست دچار آتروفی (تحلیل ) شوند .
*علائم عروقی : بصورت سیاه شدن نوک انگشتان دست تا سیاه شدن ساعد می باشد . نبض شریان مچ دست ممکن است ضعیف بوده یا آنکه وجود نداشته باشد .
در عکس ساده بیماران ممکن است به خوبی زایده عرضی مهره گردنی ۷ را مشاهده نمود .
درمان : درمان به شدت علائم و نشانه های بیمار بستگی داشته و به دو صورت می باشد .
۱ ) در موارد خفیف و متوسط :
تجویز ورزش های مناسب برای تقویت عضلات ناحیه گردن و شانه
داروهای برطرف کننده درد و بی حسی و گزگزتوسط متخصص طب فیزیکی
فیزیوتراپی جهت کاهش درد و بهبود علایم بیماری
۲ ) در مواردی که بیمار به درمان های فوق جواب ندهد و یا علایم از ابتدا بسیار شدید و ناتوان کننده باشد می توان جراحی برای برداشتن زایده استخوانی را در نظر گرفت .
منبع:وبلاگ دکترفروغ
