تاریخ ۱۲ خرداد ۱۳۹۷
درمان در گذشته شامل گچگیری و یا آتلگیری بود اما امروزه به دلیل عوارض بیحرکتی کامل خصوصاً در ورزشکاران کنار گذشته شده است.
مهمترین جنبه درمان، تنظیم فعالیتهای بیمار است به گونهای که موجب درد وتحریک آپوفیز نگردند. از آنجا که اغلب علائم تا استخوانی شدن کامل آپوفیز ادامه دارند، ادامه فعالیتها به صورت تنظیم شده مهم است.استفاده از یخ برای کاهش درد، داروهای ضد التهابی و وسایل محافظتی در جلوی زانو از درمانهای دیگر است. تمرینات کششی و آموزش کشیدن عضلات ۴ سر، همسترینگ، پشت ران و عضله دو قلو و گاستروسولئوس توسط درمانگر به بیمار از اهمیت ویژهای برخوردار است.
اجرای تمرینات تقویتی و آموزش تمرینات لازم به بیمار جهت تقویت عضلات اطراف زانو باید به کمک فیزیوتراپیست در کلینیکهای درمانی صورت بگیرد. استفاده از لیزر درمانی (لیزر پر توان) کمک بسزایی در تسریع بهبود بیماری می کند.
بعد از بهبودی کامل و بعد از اتمام دوران بلوغ ، مواردی از عود مجدد وجود دارد. در صورتی که کندگی آپوفیز وجود دارد باید با جراحی آن را در جای خود ثابت کرد. در دوران بی حرکتی، تمرینات استاتیک عضلات داخل گچ یا آتل و همچنین تمرینات حرکتی سایر مفاصل نزدیک و بیرون از گچ باید به بیمار آموزش داده شود تا از آتروفی عضله جلوگیری گردد.بعد از دوره بی حرکتی ارائه یک دوره کامل درمانی شامل درمان فیزیوتراپی جهت تقویت عضلات، افزایش دامنه حرکتی، کاهش خشکی و درد برای بیمار الزامی میباشد.
