ارتوکین تراپی و سوالات رایج: نحوه‌ی تزریق، کاربرد، مزایا و هزینه

تاریخ ۱۴ اسفند ۱۴۰۲

ارتوکین تراپی روشی مدرن برای درمان بیماری‌های مفصلی و کمردرد دیسکی است .نوعی پروتئین، سیتوکین، اینترلوکین ۱ ( IL-1) عامل التهاب و درد مفاصل است. درمان شامل استفاده از یک آنتاگونیست بیولوژیکی، آنتاگونیست گیرنده اینترلوکین -۱ (IL-1Ra) با تزریق است که از پلاسمای خون بیمار جدا شده است. پروتئین محافظ ضد التهابی (IL-1Ra) به ناحیه درد تزریق می‌شود، که به کاهش درد مفاصل و التهاب بافت آسیب دیده کمک می‌کند. ارتوکین تراپی یکی از روش‌های بی نظیر در درمان آرتروز است.

مزایای ارتوکین تراپی 

مزایای اصلی درمان ارتوکین در مقایسه با سایر انواع درمان محافظه کارانه بیماری‌های مفاصل عبارتند از:

• درمان بر اساس یک ماده فعال بیولوژیکی کاملاً طبیعی از بدن انسان و بدون نیاز به مواد افزودنی شیمیایی انجام می‌شود. بنابراین عوارض جانبی کمتری دارد.
• این روش دارای اثر ضد درد مداوم است
• روند التهابی مزمن را متوقف می‌کند و اثربخشی طولانی مدت دارد
• به بازیابی تحرک و افزایش دامنه حرکات مفاصل کمک می‌کند
• در ۷۵٪ بیماران، به ویژه آرتروز مفاصل زانو و مفصل ران، بسیار موثر است

کاربرد ارتوکین تراپی 

ارتوکین تراپی برای درمان طیف وسیعی از بیماری‌ها از جمله موارد زیر اعمال می‌شود:

• آرتروز – تغییرات دژنراتیو مفاصل (به ویژه زانوها) (التهاب مزمن آسپتیک)
• بیماری های شغلی – مربوط به فشار بیش از حد روی سیستم اسکلتی عضلانی، از جمله ورزشکاران حرفه ای و افرادی که فعالیت بدنی شدید دارند، خاصیت ضد التهابی آن تاندون‌ها و عضلات دردناک را تسکین می‌دهد
• تغییرات دژنراتیو در مفاصل بین مهره ای، از جمله درد دیسکوژنیک و دردهای کمر.

در کدام مرحله از استئوآرتریت، درمان اورتوکین مفید است؟ 

استفاده از ارتوکین در درمان آرتروز در مراحل خفیف تا متوسط (مراحل ۱ تا ۳) به امید بهبود قابل توجهی در کیفیت زندگی (شامل کاهش درد و بهبود عملکرد) منجر می‌شود و نتیجه آن معمولاً در طولانی مدت مشاهده می‌شود. در موارد آرتروز در مراحل ۴ و ۵، که وضعیت بیمار به شدت بدتر شده است، جراحی جایگزینی مفصل به طور متکرر انجام می‌شود. اما اگر جراحی امکان‌پذیر نباشد یا بیمار از آن صرف نظر کند، درمان با ارتوکین نیز به عنوان یک گزینه قابل انجام برای بیمار در نظر گرفته می‌شود.

درمان با استفاده از ارتوکین به طور ممکن قادر است جراحی مفصل را به تأخیر بیندازد یا از آن جلوگیری کند.

روش ارتوکین تراپی 

مراحل قدم به قدم تزریق ارتوکین:

• خون از بیمار گرفته می‌شود. این روش به طور مشابه با نمونه گیری خون برای تست آزمایشگاهی انجام می‌شود و به درد مرتبط نیست.
• خون در دمای ۳۷ درجه سانتیگراد انکوبه می‌شود که باعث تحریک تولید IL-1Ra می‌شود.
• با استفاده از سانتریفیوژ آزمایشگاهی برای جداسازی اجزای خون، پروتئین استخراج می‌شود.
• این عصاره در آمپول وارد می‌شود، بعداً به صورت تزریق در دسترس است.
• سپس پروتئین در ناحیه دردناک مفاصل با استفاده از تحت هدایت CT تزریق می‌شود.

اثرات درمان ارتوکین چه مدت ادامه دارد؟ 

اثرات درمانی معمولا برای هر بیمار یا عارضه متفاوت است. پیش بینی اینکه مزایای درمان ارتوکین در یک فرد معین چه مدت دوام خواهد داشت غیرممکن است. از جمله عوامل دیگر، این امر به شدت آسیب در شروع درمان نیز بستگی دارد.

فرق ارتوکین تراپی با پی ار پی چیست؟ 

اثربخشی درمان ارتوکین بر اساس غلظت بالای پروتئین‌های سیگنالینگ درون زا (سیتوکین‌ها و فاکتورهای رشد) در سرم ارتوکین است. به طور خاص، آنتاگونیست گیرنده اینترلوکین -۱ ضد التهابی در غلظت‌های بالا وجود دارد. روند تولید یک سرم عاری از سلول بدون هیچ گونه خطر اثرات احتمالی مضر بر غضروف تولید می‌کند.

اما تزریقات PRP، بسته به سیستم مورد استفاده، کنسانتره پلاکت (PRP = پلاسمای غنی از پلاکت) با غلظت بالا از فاکتورهای مختلف رشد است. در این فرایند تولید، پلاسمای غنی از سلول به دست می‌آید.

از نظر علمی ثابت شده است که ترکیبی از فاکتورهای رشد و سیتوکین‌ها و آنتاگونیست‌های آنها برای تأثیرگذاری بر فرآیندهای بازسازی کننده پیچیده، همانند غضروف سازی ضروری است.

ارتوکین تراپی برای چه افرادی مناسب نیست؟ 

با توجه به مشاوره اولیه با بیمار، اگر ارتوکین تراپی مناسب به نظر برسد، پزشک تصمیم می‌گیرد که آیا باید از این روش درمانی استفاده شود یا خیر. برای دستیابی به نتایج مطلوب، یک برنامه درمانی فردی برای بیمار تدوین می‌شود.

در صورتی که بیماران دچار عفونت حاد یا تب باشند، در طول هفته گذشته اسهال داشته باشند، آنتی‌بیوتیک را در چهار روز گذشته مصرف کرده باشند یا در چهار هفته گذشته واکسینه شده باشند، استفاده از ارتوکین تراپی توصیه نمی‌شود. بهتر است درمان با ارتوکین بر روی بیمارانی انجام شود که از نظر سلامت کلی پایداری دارند.

چند جلسه درمانی لازم است؟ 

به طور معمول، تزریقات ارتوکین برای درمان بیماری‌های دیسکوژنیک به صورت هفتگی یا دو هفتگی انجام می‌شود. در حالی که درمان آسیب مفاصلی در اندام‌ها نیازمند حداقل ۶ جلسه درمانی است. بنابراین، برای درمان بیماری‌های دیسکوژنیک به ۴ تزریق ارتوکین نیاز است. بعد از انجام تزریق، به بیماران توصیه می‌شود که در مدت ۴۸ ساعت پس از آن از ورزش‌های سنگین خودداری کنند.

آیا ارتوکین تراپی می‌تواند با سایر روش‌های ارتوپدی ترکیب شود؟ 

به نظر می‌رسد ترکیبی با فیزیوتراپی، طب سوزنی یا سایر درمان‌های جسمی اثر مثبت این درمان را تقویت می‌کند در حالی که کاهش درد و تحرک مفصل را افزایش می‌دهد.

چه عوارض جانبی ممکن است رخ دهد؟

سرم مورد استفاده در درمان ارتوکین تراپی ۱۰۰٪ منشا داخلی دارد و کاملاً از بدن خود بیمار به دست می‌آید. روش عمل بیولوژیکی است، و باعث می‌شود درمان با ارتوکین قابل تحمل باشد. برخی از عوارض جانبی ممکن است تورم و بی حسی در اطراف محل تزریق باشد که ممکن است حدود ۲ ساعت طول بکشد تا کاملا رفع شود.

خطر آلودگی در طول درمان با سرم ارتوکین چقدر است؟ 

خطر عفونت ناشی از درمان با ارتوکین با خطر اساساً مرتبط با تزریق مطابقت دارد. باز هم رعایت قوانین عمومی برای جمع آوری خون استریل و توصیه‌های تضمین کیفیت الزامی است. ارتوکین از طریق فیلتر ۰.۲ میکرومتر تزریق می‌شود تا خطر عفونت را کاهش دهد.

آیا می توانم به صورت همزمان چندین درمان ارتوکین را انجام دهم؟ 

بله. درمان همزمان چندین مفصل اساساً امکان پذیر است.

هزینه‌ی هر جلسه‌ی این درمان چقدر است؟ 

هزینه جلسات درمان با ارتوکین به شدت آسیب، دوز انتخابی و دفعات تزریق بستگی دارد.