تاریخ ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳
بیماری پارکینسون همان لرزش در وضعیت استراحت است که شیوع آن بیشتر در سنین پیری است اما در جوانان هم دیده می‌شود شیوع آن در تمام مناطق دنیا یکسان است یعنی درصد شیوع بیماری با تغییر در منطقه خیلی فرق نمی‌کند بطور کلی این بیماری بر اثر از بین رفتن سلول های ترشح کننده ماده‌ای به نام دوپامین (که یک انتقال دهنده عصبی) است رخ می‌دهد.
علائم پارکینسون
علائم بیماری پارکینسون در افراد مختلف متفاوت است. علائم اولیه آن ممکن است مخفی بوده و مشخص نشوند. علائم معمولاً از یک سمت بدن شروع می شوند و حتی بعد از تحت تاثیر قرار دادن هر دو طرف بدن وضعیت آن ها در سمت اول بدتر باقی می ماند. علائم و نشانه های بیماری پارکینسون عبارتند از:
لرزش: لرزش همراه با بیماری پارکینسون از دست شروع می شود. ساییدن عقب جلوی شست دست و انگشت سبابه جزء علائم متداول است و در مواقعی که دست در حال استراحت است ایجاد می شود. اما همه افراد مبتلا به این بیماری دچار لرزش نمی شوند.
کند شدن حرکات: با گذشت زمان بیماری پارکینسون توانایی فرد در انجام حرکات اختیاری را کاهش می دهد و ممکن است باعث دشوار و زمان بر شدن حرکات بسیار ساده شود. موقع راه رفتن قدم های فرد کوتاه تر می شود یا پا به کف زمین می چسبد و برداشتن قدم دشوار می شود.
سفت شدن عضلات: این مشکل ممکن است در هر قسمتی از بدن ایجاد شود. این سفت شدگی ممکن است آنقدر جدی باشد که دامنه حرکات فرد را محدود کرده و موجب درد شود. فرد معمولاً با تاب نخوردن دست ها موقع راه رفتن متوجه این مشکل می شوند.
اختلال در وضعیت و تعادل بدن: بیماری پارکینسون ممکن است موجب خم و دولا شدن بدن شود. مشکل در حفظ تعادل هم ممکن است اتفاق بیفتد که البته معمولاً در مراحل پایانی بیماری روی می دهد.
زوال حرکات غیرارادی: پلک زدن، لبخند زدن و تاب خوردن دست ها موقع راه رفتن همه اعمالی ناخودآگاه و بخشی طبیعی از بدن انسان هستند. در بیماری پارکینسون این اعمال از بین می رود. بسیاری از بیماران ممکن است هرگز پلک نزنند و چشم هایشان همیشه خیره باشد و برخی نیز موقع حرف زدن حالت چهره شان تغییر نمی کند.
تغییر در گفتار: بسیاری از افراد مبتلا به بیماری پارکینسون در حرف زدن دچار مشکل می شوند. ممکن است آهسته تر، تند تر، یا با حالتی یکنواخت حرف بزنند یا کلماتی را مدام تکرار کنند.
زوال عقل: در مراحل آخر بیماری پارکینسون برخی افراد دچار مشکلات حافظه و نظم فکری می شوند. برای تخفیف این علامت معمولاً داروهای آلزایمر در دوز پایین تجویز می شود.
عوارض پارکینسون
اشکال در انجام فعالیت های روزانه
اشکال در بلع و یا خوردن غذا
ناتوانی
آسیب در اثر افتادن
ذات الریه
عوارض جانبی داروها شامل: تغییر در هوشیاری و خلق و خو، توهم زایی، سرگیجه، حرکات غیرارادی، از دست دادن عملکرد روانی، تهوع و استفراغ و سردرگمی
درمان پارکینسون
هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، تنها می توان با درمان، شدت علائم را کاهش داد.
داروها با افزایش میزان دوپامین در مغز، علائم را کم می کنند.
با مشورت کردن با پزشک و درمانگر می توان علائم را به خوبی کنترل کرد.
برخی داروهای مورد استفاده برای بیماران پارکینسون عبارتند از داروهای ضدافسردگی، دارو برای اختلالات خواب و ضد دردها. حتما به یاد داشته باشید که هر نوع دارویی را باید با تجویز و تحت نظر پزشک متخصص مصرف کنید، نه خودسرانه.
جراحی هم می تواند به بهتر شدن علائم کمک کند.
تحریک عمیق مغزی
پیوند سلول های بنیادی
برای آشنایی با علت بیماری پارکینسون بر روی لینک زیر کلیک کنید
علت بیماری پارکینسون
منبع: ویکی پدیا , تبیان , مردمان
