تاریخ ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳
بیماریهایی که مهره های گردنی و دیسک بین مهره ای را در گیر می کند به دسته های مختلفی تقسیم می شوند.
از جمله این بیماریها آرتروز گردنی و یا استئوآرتریت و بیرون زدگی دیسک بین مهره ای می باشد . آرتروز گردنی ناشی از تغییرات تخریبی در ستون فقرات می باشد . این تغییرات در تمامی افراد بالالی ۵۰ سال دیده می شود .
شروع این تغییرات ابتدا در دیسک های بین مهره ای است که اینها به طور ثانوی موجب درگیری مفاصل بین مهره ای خلفی می شوند و در نتیجه علایمی مانند درد و سفتی گردن و گاهی علایم ناشی از اختلال در عملکرد اندام فوقانی رخ می دهد. تغییرات تخربی می تواند ناشی از صدمات وارده به مهره ها و یا تظاهری از فرایند فرسودگی و ناشی از یک روند طبیعی باشد.
به منظور تسکین علایم
گردن بند طبی ولی در طولانی مدت راه مناسبی نیست و برای مدت بیش از چند روز موجب ضعیف شدن عضلات گردن می گردد .
درمان دیسک گردن
۱- درمان نگهدارنده
با رعایت نکته‌های بسیار ساده و جزیی می‌توان بیماری را درمان کرد. در بیرون‌زدگی دیسک، بلافاصله سیستم التهابی بدن فعال می‌شود و بدن هم به‌طور خودکار آن را خنثی می‌کند.
بی‌حرکت نگه‌داشتن گردن بسیار مفید است، زیرا فشار وارده کمتر می‌شود و به مرور بیرون‌زدگی سر جای اول خود برمی‌گردد.
برای این کار گردن‌بندهای طبی وجود دارد. همچنین برای تقویت عضلات و قوی‌تر کردن آن تمرینات ورزشی کمک می‌کند تا روند بهبودی سریع‌تر طی شود.
۲- درمان جراحی
اگر بعد از درمان‌های نگهدارنده همچنان علایم بیماری ادامه یابد، درمان جراحی ضرورت می‌یابد، اما چه بیمارانی به جراحی نیاز دارند؟
افراد زیر باید جراحی کنند:
– افرادی که نقص پیشرونده دارند، یعنی دیسک گردن آنقدر شدید است که حتی در راه رفتن نیز دچار مشکل شده‌اند و احساس می‌کنند هنگام راه رفتن، روی برف یا روی ابر قدم برمی‌دارند، یا زمین می‌‌‌خورند و دست‌هایشان قدرت انجام هیچ کاری ندارد و دچار نقص عصبی شده‌اند.
– گروهی که هیچ علایم عصبی ندارند، فقط از درد شدید و ناتوان‌کننده رنج می‌برند و به درمان با وجود همه اقدام‌ها پاسخ نمی‌دهند و شدت درد باعث افت کیفیت زندگی‌شان شده است.
– برای برگرداندن بیمارانی که کاملا با استراحت بهبود می‌یابند، ولی وقتی به محل کارشان بازمی‌گردند، دوباره همه علایم آغاز می‌شود.
منبع : بیژن
