تاریخ ۱۴ اسفند ۱۴۰۲
کشیدگی عضلات زمانی اتفاق می‌افتد که فیبرهای کوچک همراه با عضله بیش از حد خودشان کشیده شده و دچار پارگی جزئی یا کامل شوند. همه کشیدگی‌های عضلانی به گرید ۱ (پارگی چند فیبر)، گرید ۲ (آسیب‌دیدگی بیشتر فیبر) یا گرید ۳ (پارگی کامل) تقسیم می‌شوند. رگ به رگ شدن شانه به آسیب‌دیدگی رباط‌ها یا کپسول اشاره دارد که گلونوهمورال یا مفصل شانه را نگه داشته است. این ممکن است باعث کشیدگی فیبرها یا پارگی کامل یا جزئی رباط‌ها یا کپسول مفصل شود. بیشتر کشیدگی‌های عضلانی خفیف تا متوسط در مدت چند هفته بهبود می‌یابند که اگر از روش‌های درمانی تخصصی برای درمان آنها استفاده شود، روند بهبودی تسریع می‌شود.
خطر رگ به رگ شدن و کشیدگی شانه در ورزش بیشتر است
قدرت و انعطاف‌پذیری قسمت فوقانی بدن احتمال آسیب‌دیدگی شانه را در هنگام ورزش کردن کاهش می‌دهد. مفاصل قوی‌تر و منعطف‌تر راحت‌تر در برابر ضربات یا حرکات مکرر مقاومت می‌کنند. برنامه‌های کششی و آموزشی پایه که سه روز در هفته انجام می‌شوند، معمولاً برای حفظ یکپارچگی عمومی عضلات کافی هستند. پوشیدن لوازم حفاظتی در هنگام انجام ورزش‌های پربرخورد از رگ به رگ شدن و آسیب‌دیدگی‌های دیگر شانه جلوگیری می‌کند. شما می‌تواند برای دریافت یک برنامه قدرتی و انعطافی ورزشی به پزشک مراجعه کنید. پزشک بهترین و مؤثرترین روش‌های درمانی را بر اساس نوع رگ به رگ شدن شانه به شما ارائه می‌دهد.
علل رگ به رگ شدن شانه
شانه رگ به رگ شده به دلیل وارد آمدن نیرو روی دست که باعث کشیده شدن رباط‌های شانه می‌شود اتفاق می‌افتد. معمولاً در این حالت و در زمانی که دست با زاویه ۹۰ درجه از شانه بلند شده باشد نیرویی به سمت عقب به دست وارد می‌شود که باعث کشیدگی یا پارگی رباط‌ها یا کپسول جلوی شانه می‌شود.
این یک آسیب‌دیدگی شایع نیست زیرا رباط‌های شانه بسیار قوی هستند. احتمال آسیب‌دیدگی عضلات جلوی شانه مانند پکتورال ها بیشتر است.
علائم رگ به رگ شدن شانه
علائم رگ به رگ شدن شانه به میزان زیادی به چگونگی آسیب دیدن بستگی داشته که ممکن است از خفیف تا بسیار شدید باشد و باعث درد شانه معمولاً در قسمت جلوی مفصل – شود. محل آسیب‌دیدگی نسبت به لمس حساس می‌شود. به سرعت تورم کرده و شانه در هنگام حرکت بسیار دردناک می‌شود. رگ به رگ شدن‌های شدید شانه ممکن است باعث بی‌ثباتی و ناپایداری مفصل شانه شود.
تشخیص
پزشک هر دو شانه را بررسی می‌کند و شانه آسیب دیده را با شانه دیگر مقایسه می‌کند. پزشک هر گونه تورم، تغییر اندازه، ساییدگی یا کبودی را مورد توجه قرار داده و حرکات اضافی را در مفاصل آکرومیوکلاوکولار و استرنوکلاویکولار مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. وی توانایی‌های شما در حرکت دادن شانه را بررسی کرده و از شما در مورد درد دست و بازو سؤال می‌کند. پزشک به آرامی مفصل آرکرومیوکلاویکولار و استرنوکلاویکولار و ترقوه را فشار داده و آنها را بررسی می‌کند.
از آنجا که بسیاری از عروق خونی و عصب‌های مهم بدن از شانه عبور می‌کنند، پزشک نبض مچ دست و آرنج شما را نیز بررسی کرده و قدرت عضلانی و احساس پوستی را در بازو، دست و انگشتان دست شما ارزیابی می‌کند.
اگر معاینات بالینی نشان دهند که شما دچار رگ به رگ شدگی شدید یا شکستگی استخوان در ناحیه شانه شده‌اید، پزشک دستور عکس‌برداری به وسیله اشعه ایکس را می‌دهد. در مواردی که مفصل آکرومیوکلاویکولار به شدت آسیب دیده باشد، پزشک ممکن است دستور انجامام آر آی (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی) یا سی تی اسکن (توموگرافی کامپیوتری) را نیز بدهد.
چگونه می‌توان رگ به رگ شدگی شانه را درمان کرد؟
روش‌های درمانی زیر در مداوای بیماران مبتلا به این مشکل بسیار مؤثر هستند:
آسان بگیرید و به عضلاتی که رگ به رگ شده‌اند استراحت بدهید
اولین گام در کشیدگی عضلات (و بیشتر آسیب‌دیدگی عضلانی اسکلتی) استراحت دادن به آنها است. این ممکن است نیاز به چند روز مرخصی یا دوری از تیم کاری داشته باشد اما اگر به عضلات خود به اندازه مقتضی استراحت بدهید سریع‌تر بهبود می‌یابند. اگر بهبودی کشیدگی عضلانی شما بیش از چند هفته طول بکشد احتمالاً فیبرهای عضلانی نیز دچار پارگی شده‌اند یا مفاصل و رباط‌ها هم دچار آسیب‌دیدگی شده‌اند.
- معمولاً درد مبهم علامت کشیده شدن عضلات است در حالی که درد تیز در هنگام حرکت غالباً به دلیل رگ به رگ شدن رباط‌ها یا مفاصل ایجاد می‌شود.
- کشیدگی عضلانی متوسط تا شدید معمولاً خیلی سریع باعث کبودی می‌شود که نشان‌دهنده آسیب‌دیدگی و نشت عروق خونی که عضلات را تغذیه می‌کنند باشد.
اگر آسیب‌دیدگی عضلات حاد است از یک چیز یخ استفاده کنید
اگر کشیدگی عضلات حاد باشد (در مدت چند روز پس از آسیب‌دیدگی)، احتمالاً دچار التهاب می‌شود که باید کاهش یابد. زمانی که فیبرهای عضلانی پاره می‌شوند، سیستم ایمنی مایعات حاوی سلول‌های سفید خون را به آن ناحیه ارسال می‌کنند. سلول‌های سفید باقیمانده‌ها را از سلول‌های آسیب دیده و بافت‌های همبند پاک کرده و بستر را برای بهبودی فراهم می‌کنند. به هر حال، التهاب زیاد باعث وارد آمدن فشار و افزایش درد می‌شود. به همین دلیل سرما درمانی (یخ یا بسته ژل یخ زده که در یک حوله نازک پیچیده شده است) باید بلافاصله روی عضلات کشیده شده قرار داده شود زیرا عروق خونی محلی را محدود کرده و التهاب را کاهش می‌دهد.
- سرما درمانی باید هر یک ساعت یک مرتبه به مدت ۱۰ تا ۲۰ دقیقه انجام شود (هر چه عضلات آسیب دیده بزرگ‌تر یا عمیق‌تر باشند باید مدت طولانی‌تر شود)، سپس با کاهش درد و تورم، تناوب این کار کاهش می‌یابد.
- فشار دادن یخ روی عضلات کشیده شده به کمک باندهای الاستیکی یا باندهای کشی و بالا نگه داشتن ناحیه آسیب دیده مانع افزایش تورم می‌شود.
اگر آسیب‌دیدگی مزمن است از گرمای مرطوب استفاده کنید
اگر کشیدگی عضلات شما مزمن شده است (بیش از یک ماه از آن گذشته است) پس کنترل التهاب موضوع اصلی شما نیست. احتمالاً در این وضعیت عضلات شما ضعیف، خیلی سفت یا فاقد جریان طبیعی خون که باعث تغذیه ناکافی (اکسیژن، گلوکوز، مواد معدنی) می‌شود هستند. استفاده از بخار گرم می‌تواند به کاهش تنش و اسپاسم عضلانی کمک کرده و جریان خون را افزایش داده و فرایند بهبودی را در بافت عضلاتی که به طور مزمن دچار کشیده شدگی شده‌اند را تسریع نماید.
- از یک پکیج حرارتی مایکروویو استفاده کنید و عضلات دردناک را به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه، ۳ تا ۵ مرتبه در روز حرارت دهید تا تنش و خشک‌شدگی به مرور زمان کاهش یابد. بسته‌های گیاهی معمولاً حاوی بلغور گندم یا برنج و یا داروهای گیاهی مسکن و روغن‌های اسانس مانند اسطوخودوس هستند.
- یک روش دیگر این است که عضلاتی که دچار کشیده شدگی مزمن هستند را به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه در آب نمک اپسون قرار دهید زیرا با این کار درد و تورم عضلات به میزان چشمگیری کاهش می‌یابد. تصور بر این است که منیزیم موجود در نمک به شل شدن فیبرهای عضلانی و آب گرم به بهبود گردش جریان خون کمک می‌کند.
- از گرمای خشک مانند پدهای گرمایی روی عضلاتی که به طور مزمن دچار کشیده شدگی شده‌اند استفاده نکنید زیرا احتمال کم آبی بافت و تشدید عارضه وجود دارد.
مصرف داروهای ضد التهابی
همان طور که بیان شد، التهاب یکی از مهم‌ترین علائم مرتبط با آسیب‌دیدگی‌های عضلانی اسکلتی مانند کشیدگی عضلات است بنابراین مصرف داروهای ضد التهابی بدون نیاز به نسخه پزشک یک روش خوب در مراحل اولیه ابتلا به این عارضه است. داروهای ضد التهابی متداول عبارتند از ایبوپروفن (آدویل یا موترین)، ناپروکسن (آلیو) و آسپیرین؛ اما مکن است بر معده تأثیر داشته باشند و به همین دلیل نباید بیش از دو هفته مورد استفاده قرار گیرند. داروهای ضد التهابی فقط برای تسکین علائم مفید هستند و فرایند بهبودی را تحریک نمی‌کنند اما قطعاً باعث می‌شوند که شما بتوانید به کار خود بازگشته و فعالیت‌های دیگر خود را با راحتی بیشتری ادامه دهید.
- ایبوپروفن برای کودکان مناسب نیست بنابراین همیشه قبل از مصرف دارو یا دادن دارو به فرزندانتان با پزشک مشورت کنید.
- برای مشکلات مزمن‌تر عضلانی، شل کننده‌های عضلات (مانند سیکلوبنزاپارین) را برای کاهش سفت شدگی و اسپاسم‌های عضلانی مورد توجه قرار دهید.
ماساژ عمیق
اگر انجام اقدامات درمانی فوق به بهبودی شما آن طور که در نظر داشتید کمکی نکرد یا اگر فقط می‌خواهید روش‌های درمانی را تقویت کنید از یک متخصص حرفه‌ای ماساژ برای ماساژ دادن بافت‌های عمیق کمک بگیرید. ماساژ عمیق برای کشیدگی‌های عضلانی خفیف تا متوسط مفید واقع می‌شود زیرا اسپاسم عضلانی و التهاب را کاهش داده و به شل شدن عضلات کمک می‌کند. با جلسات ۳۰ دقیقه‌ای شروع کنید و اجازه دهید ماساژور به طور عمقی شما را تا جایی که می‌توانید تحمل کنید ماساژ دهد. درمانگر ممکن است نقاط ماشه‌ای را که در فیبرهای عضلانی آسیب دیده تحت درمان قرار دهد.
- همیشه پس از ماساژ به خوبی هیدراته شوید تا مواد التهابی زائد و اسید لاکتیک از بدن شما شسته و دفع شود. اگر این کار را انجام ندهید ممکن است دچار سردرد خفیف و حالت تهوع شوید.
- اگر بودجه کافی برای ماساژ درمانی حرفه‌ای ندارید، از یک توپ تنیس یا فوم غلتکی به عنوان جایگزین استفاده کنید. بسته به محل کشیدگی، از وزن بدن استفاده کرده تا توپ تنیس را به حرکت درآورید، این کار را تا زمانی که احساس تنش و درد شروع به کاهش یافتن کند ادامه دهید.
استفاده از اولتراسوند درمانی
دستگاه اولتراسوند درمانی، با لرزش مواد کریستالی، امواج صوتی با فرکانس بالا (قابل شنیدن برای انسان نیست) تولید می‌کند که اثر درمانی بر بافت نرم و استخوان دارد. اولتراسوند اثر حرارتی ایجاد می‌کند که برای کشیدگی‌های عضلانی مزمن مفید است اما به نظر می‌رسد برای کاهش التهاب و تسریع روند بهبودی باید تنظیمات دستگاه را به طور کلی تغییر داد که برای آسیب‌دیدگی‌های حاد مؤثر است. فرکانس اولتراسوند را می‌توان تغییر داد تا بتواند به طور سطحی یا عمقی‌تر در بدن نفوذ کند که برای رگ به رگ شدن شانه و کمر بسیار عالی است.
- درمان به روش اولتراسوند بدون درد بوده و از ۳ تا ۱۰ دقیقه طول می‌کشد که به محل آسیب‌دیدگی و حاد یا مزمن بودن آن بستگی دارد. درمان ممکن است برای آسیب‌دیدگی‌های حاد یک تا دو مرتبه در روز تکرار شود یا برای آسیب‌دیدگی‌های مزمن تناوب آن کاهش یابد.
درمان به کمک تحریک عضلات
یکی دیگر از روش‌های درمانی مؤثر برای درمان کشیدگی‌های عضلانی حاد و مزمن، تحریک الکتریکی عضلات است. در تحریک الکترونیکی عضلات الکترودهایی روی بافت عضلات آسیب دیده قرار داده می‌شود تا جریان الکتریکی را به آنها منتقل کرده و باعث انقباض شود. برای کشیدگی‌های حاد عضلانی، دستگاه تحریک عضلات (بسته به نوع تنظیم) می‌تواند به کاهش التهاب و درد کمک کرده و فشار را از روی فیبرهای عصبی بردارد. برای کشیدگی‌های مزمن، تحریک الکتریکی عضلات قادر به تقویت عضلات و بازآموزی فیبرها است.
- متخصصین فیزیوتراپی، کایروپرکتیکورها و متخصصین طب ورزشی بیشتر از تحریک الکتریکی عضلات استفاده می‌کنند.
- دستگاه تحریک الکترونیکی عضلات را می‌توان به صورت آماده از فروشگاه‌های لوازم پزشکی یا به صورت آنلاین خریداری کرد. آنها مقرون به صرفه‌تر از دستگاه اولتراسوند هستند اما باید تحت نظارت یا توصیه‌های پزشک مورد استفاده قرار گیرند.
اینفرارد تراپی
تابش اشعه اینفرارد یکی دیگر از روش‌های درمانی مبتنی بر فرکانس است. استفاده از امواج نوری کم‌توان (اینفرارد) باعث تسریع بهبودی زخم‌ها، کاهش درد و التهاب به خصوص در آسیب‌دیدگی‌های مزمن می‌شود. تصور بر این است که با به کارگیری اینفرارد تراپی (از طریق ابزار دستی یا در سونای مادون قرمز) این پرتو در بافت‌های عمقی بدن نفوذ کرده و گردش جریان خون را بهبود می‌بخشد زیرا باعث ایجاد گرما و اتساع عروق خونی می‌شود. طول جلسات درمانی بسته به محل آسیب‌دیدگی و مزمن یا حاد بودن آن ممکن است از ۱۰ تا ۴۵ دقیقه طول بکشد.
- در برخی موارد، درد چند ساعت پس از درمان به میزان چشمگیری کاهش می‌یابد اما نتایج ممکن است متفاوت باشد.
- اثر کاهش درد معمولاً بلند مدت است و از چند هفته تا چند ماه دوام دارد
- کایروپرکتیکورها، متخصصین بیماری‌های استخوانی، متخصصین فیزیوتراپی و ماساژورها بیشتر از این روش درمانی استفاده می‌کنند.
حرکات کششی ملایم انجام دهید
تصور بر این است که کشش عضلات یک روش برای پیشگیری از آسیب‌دیدگی است اما در هنگام آسیب‌دیدگی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد (البته با احتیاط). زمانی که پس از چند روز، درد اولیه ناشی از آسیب‌دیدگی‌های حاد برطرف شد، انجام برخی حرکات کششی به حفظ انعطاف و جلوگیری از اسپاسم‌های عضلانی کمک می‌کند. با ۲ تا ۳ مرتبه در روز شروع کرده و در حالی که نفس عمیق می‌کشید، حالت کشش را به مدت ۱۵ تا ۲۰ ثانیه حفظ کنید. کشیدگی‌های مزمن عضلانی احتمالاً به کشش بیشتری نیاز دارند بنابراین دفعات انجام تمرین را به ۳ تا ۵ مرتبه افزایش دهید تا ناراحتی به مرور زمان برطرف شود.
- اگر حرکات کششی را به درستی انجام دهید، نباید روز بعد احساس درد در عضلات خود داشته باشید. اگر چنین است ممکن است عضلات را بیش از حد کشیده باشید و برای راحت‌تر شدن باید شدت کشش را کاهش دهید
- علت عمومی “کشش بیش از حد” این است که حرکات کششی را در حالی که عضلات هنوز سرد هستند انجام می‌دهید. به همین دلیل باید قبل از انجام حرکات کششی، جریان گردش خون را افزایش داده یا از گرمای مرطوب برای گرم کردن عضلات استفاده کنید.
