تاریخ ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳
منیسک بافتی شبه غضروفی است که در داخل زانو قرار داشته و وظیفه آن اینست که مانند بالشتکی نیروهای شدید وارده به زانو را جذب کند. این بافت همچنین وظیفه دارد تا نیروها را بطور متعادلی بین سطوح مفصلی ران و درشت نی توزیع کند. منیسک همچنین سطوح مفصلی را لغزنده کرده و در تغذیه غضروف مفصلی زانو نقش دارد.
تشکیل کیست منیسک بعد از پاره شدن آن اتفاق میفتد. با پاره شدن منیسک، بافت نرم کپسول مفصلی اطراف منیسک آنرا احاطه میکند. سپس داخل بافت جدیدی که در کنار منیسک پاره شده ایجاد شده است خالی شده و یک لایه از سلول های سینوویال سطح داخلی آنرا میپوشاند و با ترشح مایع سینوویال به داخل این بافت کیست تشکیل میشود.
علائم کیست منیسک
مهمترین علائم کیست منیسک عبارتست از
- درد در روی منیسک که هنگام ایستادن بیشتر میشود
- برجستگی در روی منیسک که بیشتر بر روی منیسک خارجی است و بنابراین بیشتر در سطح خارجی زانو دیده میشود
- برجستگی کیست موقعی که زانو کاملا صاف و مستقیم میشود بهتر دیده میشود
- گاهی کیست بدون درد است
تشخیص کیست منیسک
تشخیص این بیماری معمولا بعد از صحبت پزشک با بیمار و معاینه است. در معاینه برجستگی در سطح مفصلی داخلی یا خارجی زانو دیده میشود. تشخیص قطعی بیماری با سونوگرافی و ام آر آی است.
درمان کیست منیسک زانو
درمان این بیماری در صورت وجود درد با استفاده از داروهای ضد التهابی است. بعضی اوقات پزشک محتویات کیست را با سوزن خارج میکند ولی در بسیاری اوقات بعد از مدتی مجددا داخل کیست پر از مایع میشود. مشخص نیست که آیا این کیست ها نیاز به درمان جراحی برای خارج کردن دارند یا خیر ولی در صورت تصمیم به جراحی این کار معمولا با استفاده از آرتروسکوپی انجام میشود.
منبع : ایران ارتوپد