تاریخ ۱ آذر ۱۴۰۲
رباط صلیبی
رباط متقاطع جلویی (ACL) یکی از رباط‌های حیاتی درونی مفصل زانو است و به عنوان رباط صلیبی جلویی (قدامی) نیز شناخته میشود. وظیفه اصلی رباط متقاطع جلویی محدود کردن حرکت استخوان ران به سمت جلو و جلوگیری از چرخش داخلی آن است، به طوری که زانو را در حالت صاف نگه می‌دارد. همچنین، این رباط در یک زنجیره حرکتی متصل به حرکت استخوان ران به سمت عقب و جلوگیری از جابجایی غیرطبیعی آن نقش دارد.
آناتومی زانو
زانو استخوانی است که استخوان ران را به استخوان ساق پا (تیبیا) متصل کرده و باعث حرکت میشود. زانو شامل موارد زیر است:
- رباط متوازی میانی (MCL)
- رباط صلیبی خلفی (PCL)
- رباط صلیبی قدامی (ACL)
- رباط موازی جانبی (LCL)
- پاتلا (کشکک زانو)
- استخوان ران (فمور)
- استخوان ساق پا یا درشت‌نی (استخوان تیبیا)
زانو برای اینکه عملکرد صحیحی داشته باشد، از هریک از این رباط‌ها استفاده میکند تا باعث انعطاف آن شود و بتواند به راحتی حرکت کند. رباط صلیبی قدامی مهم‌ترین رباط زانو است زیرا بیشترین پایداری را در زانو ایجاد میکند و به فرد اجازه میدهد تا به درستی راه برود.
پارگی رباط صلیبی قدامی چیست؟
پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL) یکی از شایع‌ترین صدماتی است که در ورزشکاران اتفاق می‌افتد. در این حالت، رباط صلیبی قدامی که یکی از چهار رباط اصلی در زانو است، پاره شده و باعث ناپایداری زانو میشود. رباط صلیبی قدامی مسئول محدود کردن حرکت استخوان ران به سمت جلو و جلوگیری از چرخش داخلی آن است. این رباط‌ها نقش مهمی در انعطاف‌پذیری زانو و پا داشته و به آنها اجازه می‌دهند به راحتی حرکت کنند. در صورت پارگی رباط صلیبی قدامی، فرد ممکن است با کاهش تحرک و مشکلات در چرخش زانو روبرو شود. این آسیب یکی از شایع‌ترین آسیب‌های ورزشی است که سالانه نزدیک به ۳۰۰،۰۰۰ نفر را تحت تأثیر قرار میدهد.
بیشتر افرادی که با پارگی رباط صلیبی مواجه میشوند، ورزشکاران هستند و بانوان نسبت به آقایان حساسیت بیشتری نسبت به این آسیب دارند. برخی از پژوهشگران معتقدند که این اختلاف ناشی از تفاوت در الگوهای حرکتی زنان است. ورزشکاران معمولاً به دلیل فشار وارد شده به رباط صلیبی در طول فعالیت‌های ورزشی مانند چرخش سریع در حین دویدن یا برخورد از پشت در ورزش‌هایی مانند فوتبال و هاکی، بیشتر در معرض این نوع آسیب قرار می‌گیرند. پارگی رباط صلیبی در شدت‌های مختلف رخ میدهد و برخی از موارد نیاز به جراحی برای درمان دارند. در صورت عدم درمان صحیح توسط پزشک متخصص، قسمت‌های دیگر زانو نیز ممکن است آسیب ببینند و به مشکلات دیگری منجر شوند.
انواع پارگی رباط صلیبی زانو
پارگی رباط صلیبی زانو بسته به شدت آنها می‌توانند در سه سطح درجه‌بندی شوند:
- درجه ۱ – این درجه ملایم‌ترین شکل پارگی رباط صلیبی است. فردی که دچار پارگی درجه یک شده است، هنوز هم میتواند راه برود و برخی از پایداری‌های زانو را حفظ کند. رباط در این حالت کشیده شده است و به اندازه‌ای پاره نشده است که نتواند عملکردی داشته باشد.
- درجه ۲ – این درجه معمولاً به عنوان پارگی جزئی شناخته میشود. هنگامی که پارگی درجه ۲ رباط صلیبی رخ میدهد، رباط تا حدی کشیده میشود که شل شود و پشتیبانی کامل زانو بسیار سخت میشود و آنگونه که باید نمی‌تواند از زانو پشتیبانی کند.
درجه ۳ – این درجه از پارگی شدیدترین نوع پارگی است و منجر به ایجاد پارگی کامل در رباط میشود. وقتی این اتفاق بیفتد، زانو ناپایدار میشود. متأسفانه این درجه رایج‌ترین درجه پارگی رباط صلیبی است.
علت پارگی رباط صلیبی زانو
دلایل بسیاری برای پارگی رباط صلیبی وجود دارد. در حالی که بیشتر دلایل با نوعی آسیب ورزشی همراه است، دلایل دیگری نیز برای پارگی رباط صلیبی زانو وجود دارد:
- تأثیرات شدید یا برخورد شدید – این اتفاق رمانی رخ میدهد که یک ورزشکار از پشت ضربه بخورد. زمانی که این برخورد شدید رخ دهد، زانو در جهتی غیر طبیعی حرکت میکند و باعث پارگی رباط صلیبی میشود.
- تغییر جهت سریع – هنگامی که یک ورزشکار یا شخص دیگری که در حال دویدن است برای جلوگیری از برخورد یا به هر علت دیگری به سرعت جهت خود را تغییر میدهد، در معرض پاره شدن رباط‌ها قرار می‌گیرد. این امر به این دلیل است که رباط‌ها به طور ناگهانی در جهت غیرطبیعی قرار می‌گیرند و این فشار میتواند باعث کشیده شدن و پارگی آنها شود.
- توقف ناگهانی – زمانی که یک ورزشکار به طور ناگهانی و به سرعت متوقف شود، رباط همچنان می‌خواهد به بدن کمک کند تا حرکت کند. این امر نوعی فشار غیر معمول را بر رباط وارد میکند که اغلب منجر به پارگی جزئی میشود.
- فرود اشتباه پس از پرش – این اتفاق میتواند برای هر کسی که در حال پرش است رخ دهد. وقتی شخص بعد از پرش فرود می‌آید، همان اتفاقی که هنگام توقف ناگهانی برای رباط می‌افتد، در این حالت نیز تکرار میشود. اگر فرد با زاویه غلطی فرود بیاید، میتواند باعث کشیدگی رباط شود زیرا زانو سعی میکند به سمت پایین حرکت کند و در نتیجه رباط را پاره میکند.
علائم
بسته به شدت پارگی رباط صلیبی، علائم می‌توانند متفاوت باشند. بیشتر افرادی که دچار پارگی رباط صلیبی شده‌اند، هنگام بروز حادثه صدای”پوپ” بلندی را شنیده‌اند. آنها همچنین چیزی را در زیر زانوی خود احساس می‌کنند.
موارد زیر علائم متداول پارگی رباط صلیبی است. این علائم در هر فرد متفاوت است و همه افراد هنگام بروز پارگی همه این علائم را تجربه نخواهند کرد:
- تورم در زانو
- درد در قسمت بیرونی یا پشت زانو
- محدودیت در حرکت در زانو
- احساس بی ثباتی در هنگام ایستادن روی پای مصدوم
علائم پارگی رباط صلیبی ممکن است با سایر صدمات ورزشی مانند پارگی در مینیسک که اغلب همراه با پارگی رباط صلیبی قدامی است، اشتباه گرفته شود. عموماً افراد مبتلا به پارگی رباط صلیبی آنقدر درد دارند که تمام فعالیت‌های آنها منتوقف میشود. اگر این اتفاق بیفتد، مهم است که به موقع به یک پزشک متخصص مراجعه کنید.
روش‌های تشخیص پارگی رباط صلیبی
• شرح حال بیمار
• تست های بالینی(مثلا تست ADTو تست لاچمن)که توسط جراح ارتوپدی باید انجام شود .
• ام آر ای (MRI) به میزان زیادی آسیب یا عدم آسیب را مطرح می کند. در حقیقت با قطعیت بیشتری ضایعه را نشان می دهد .
• رادیوگرافی ساده , معمولا نرمال است. مگرآنکه همراه با شکستگی هایی در سطح مفصلی استخوان درشت نی باشد.
• آرتروسکوپی : آخرین قدم در معاینه شخص بیمار با پارگی ACL این است که جراح به صورت مستقیم با آرتروسکوپ پارگی رباط را مشاهده می کند .
درمان
در پارگی های رباط متقاطع قدامی زانو، روش تصمیم گیری برای انتخاب نوع درمان معمولا بصورت زیر است:
• در مواردیکه پارگی فقط در رباط صلیبی بوده و آسیب دیگری در زانو ایجاد نشده باشد، اینکه آسیب لیگامان متقاطع قدامی نیاز به چه نوع درمان دارد بسته به شدت آسیب و سن بیمار و شغل وی و دیگر عوامل دارد. یک فرد جوان که دچار پارگی کامل لیگامان متقاطع قدامی شده است و تمایل دارد به ورزش پرتحرک خود ادامه دهد نیاز به عمل جراحی دارد. از طرف دیگر درمان فرد مسنی که زندگی آرامی دارد معمولا بدون انجام عمل جراحی است.
• در مواردی که پارگی لیگامان متقاطع قدامی زانو همراه با آسیب به دیگر بافت های زانو باشد، درمان جراحی نتایج به مراتب بهتری از درمان غیر جراحی دارد. بطور مثال اگر همراه با پارگی لیگامان، منیسک هم پاره شده باشد ترمیم لیگامان موجب میشود ترمیم منیسک موفقیت آمیزتر باشد.
• در مواردی که پارگی رباط صلیبی بصورت کنده شدن قسمتی از استخوان محل اتصال رباط باشد درمان معمولا بصورت عمل جراحی و فیکس کردن قطعه شکسته شده با پیچ است. البته در کودکان ممکن است بتوان جااندازی بسته قطعه شکسته شده را انجام داده و بیمار را با گچ گیری درمان کرد. اگر ناپایداری شدید بدنبال پارگی این لیگامان بوجود آید میتواند در دراز مدت موجب آسیب های ثانویه به قسمت های دیگر زانو شود.
درمان غیر جراحی
در موارد آسیب دیدگی هایی که وخیم نیستند (پارگی ناقص و کشیدگی رباط زانو)، درمان پارگی رباط‌های زانو با روش های بدون جراحی امکان پذیر است. بعضی از راه های غیر جراحی درمانی ساده، به بیمار این امکان را میدهد تا بتواند به سطح فعالیت های قبلی خود برسد. اهداف اصلی این روش‌های درمان بدون جراحی پارگی رباط زانو کاهش درد و ورم، بازیابی دامنه حرکتی طبیعی مفصل به طور کامل، بهبود استقامت و ثبات مفصل و بازگشت به سطح فعالیت های قبل از آسیب دیدگی است. روش‌های درمانی آسیب‌های رباط زانو شامل دارو درمانی ، فیزیوتراپی و ورزش ، تزریق پی ار پی ، تزریق گاز ازون، تزریق استروئید و تجویز زانو بندهای طبی مخصوص می‌باشد. این روش‌های درمانی بدون جراحی در ادامه شرح داده میشود:
درمان اولیه
بلافاصله پس از آسیب، مدیریت آن که شامل روش RICE است انجام میشود:
- استراحت (Rest). از فعالیت‌هایی که باعث درد زانو میشود مانند دویدن یا راه رفتن باید برای مدت طولانی و تا زمان تسکین علائم اجتناب شود.
- یخ (Ice). ممکن است به بیمار توصیه شود برای کمک به کاهش درد و تورم، بسته‌های یخی را در ناحیه موردنظر بمالد. بسته‌های یخ را میتوان چندین بار در طول روز حدود ۱۰ تا ۲۰ دقیقه استفاده کرد.
- فشرده سازی .(Compression) تورم را میتوان با پوشیدن یک باند محکم و الاستیک در اطراف زانوی آسیب‌دیده مدیریت کرد.
- بالا نگه داشتن .(Elevation) نگه داشتن زانو در بالای کمر میتواند به تورم کمک کند.
دارو
درمان اولیه آسیب رباط زانو با دارو بر کاهش درد و تورم زانو تمرکز میشود. کنترل درد برای مراقبت مناسب از بیمار بسیار اهمیت دارد. برای کاهش درد و التهاب، داروهای مسکن و داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی تجویز میشود. یکی از روش‌های درمانی غیر جراحی پارگی رباط زانو تزریق استروئید به ناحیه آسیب دیده است. هدف از این نوع درمان کاهش التهابی است که پس از آسیب دیدگی رباط های زانو به وجود می‌آید.
تزریق کورتیزون
آسیب بافت و اصطکاک مفاصل در زانو میتواند باعث التهاب شود که ممکن است منجر به درد زانو، تورم، سفتی و گرمی شود. تزریق کورتیزون به سرعت التهاب را کاهش داده و تسکین موقتی از درد زانو و سایر علائم را نشان میدهد.
فیزیوتراپی
برخی از روش‌های فیزیوتراپی، به همراه حرکات ورزشی، می تواند عملکرد طبیعی را به زانو بازگرداند. اهداف اصلی توانبخشی کاهش درد و تورم، بهبود دامنه حرکتی مفصل، بهبود استحکام و ثابت مفصل و از سرگیری فعالیت های قبل از آسیب می‌باشد. اولین مرحله درمانی کاهش ورم است. تا جایی که درد اجازه دهد، بیمار میتواند حرکات کششی‌ای را برای عضلات همسترینگ و چهار سر ران و حرکات استقامتی سبک را انجام دهد. پس از یک هفته، مرحله دو توانبخشی را میتوان شروع کرد. در این مرحله، سعی می‌کنیم هر گونه ورم را از بین ببریم و دامنه حرکتی کامل را بازیابی کنیم. می‌توانیم در هر جلسه استقامتی حرکات استقامتی پویایی را ارائه کنیم و ماساژ مالشی عمیق را میتوان اضافه کرد. مرحله سوم ( پس از دو هفته) شامل حفظ دامنه حرکتی، برابر سازی استحکام هر دو پا و از سرگیری سطح فعالیت قبلی است. بیمار جلسات حرکات کششی و استقامتی را ادامه میدهد. شدت و تعداد این حرکات تا زمان برابر شدن استحکام هر دو پا افزایش پیدا میکند.
تزریق ازون
روش درمان زانو درد با استفاده از تزریق ازون برای انواع مشکلات زانو مفید و موثر می باشد. در انواع آسیب دیدگی رباط‌های زانو، این روش درمانی باعث بهبود جریان خون در بافت آسیب دیده می شود و بدین ترتیب با فراهم کرد مواد مغذی در بافت، باعث تسریع در بهبودی می شود. در این روش ترکیبی از ازون، پروکائین و ویتامین بی ۱۲ و مواد دیگر به بافت آسیب دیده زانو تزریق می شود، و باعث از بین رفتن تورم می شود و رسوبات فیبری را تحریک می کند، تا باعث شود سلول ها با استفاده از این رسوبات، بافت آسیب دیده را ترمیم کنند. تزریق ازون باید هر ۱ الی ۲ هفته یکبار تکرار شود، بیماران پس از یک الی دو جلسه درمانی به بهبودی و نتایج دلخواه (تسکین زانو درد و از بین رفتن تورم) می رسند.
تزریق PRP
تزریق PRP یا پلاسمای غنی از پلاکت، یکی از روش های درمانی موثر در درمان درد زانو ناشی از آسیب دیدگی های رباط زانو می باشد. در این روش با استفاده از خون بیمار، پلاکت های تغلیظ شده را می گیرند، به دلیل اینکه پلاسمای غنی از پلاکت، حاوی فاکتورهای رشد است، باعث تسریع در روند بهبودی زانو درد می شوند.هدف از تزریق پی آر پی درمان آسیب دیدگی توسط بدن می باشد، این روش نه تنها منجر به رفع علائم پارگی رباط صلیبی زانو و زانو درد می شود، بلکه باعث بهبودی نیز می شود. تاثیر این روش تا حدی است که گاهی لزوم استفاده از دارو و جراحی را برای بیمار از بین می رود. این روش برای درمان درد زانو ناشی از آسیب دیدگی های تاندون، رباط، غضروف و استخوان های زانو و همچنین در موارد ابتلا به آرتریت مورد استفاده قرار می گیرد.
روش درمانی شامل جمع‌آوری کمی خون از بیمار و استفاده از دستگاه سانتریفیوژ برای تغلیظ پلاکت‌ها می‌باشد. سپس مایع حاصله در نزدیکی منطقه آسیب دیده یا درون آن تزریق میشود. این روش باعث افزایش غلظت فاکتورهای رشد به طور ۳ تا ۵برابر با غلظت طبیعی خون میشود. پزشک، بسته به نوع و شدت آسیب رباط زانو و واکنش اولیه بیمار، یک یا چند مرحله تزریق پلاسمای غنی از پلاکت را تجویز میکند. هنگام انجام تزریق، پزشک از تصویربرداری با استفاده از اشعه ایکس یا اولتراسوند برای تعیین مکان دقیق تزریق استفاده میکند. این روش عوارض جانبی ندارد زیرا پلاسمای غنی از پلاکت از خون خود بیمار تهیه میشود و احتمال واکنش بدن به آن تقریباً صفر است.
زانو بند (بریس)
زانو بندهای طبی مخصوص برای ثبات بخشیدن به زانو و محافظت از آن در برابر آسیب دیدگی بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند. یک زانو بند طبی استاندارد با روش های زیر به بیمار کمک می کند:
• تسکین زانو درد
• استراحت دادن رباط های زانوی آسیب دیده با برداشتن بخشی از فشار وارده به آنها
• محافظت از ساختارهای آسیب دیده رباط زانو در برابر آسیب بیشتر
• فراهم کردن امکان بهبودی اولیه رباط زانو
• پیشگیری از آسیب بیشتر از طریق محافظت یا ثابت کردن مفصل
درمان اکثر آسیب دیدگی های رباط زانو با روش های بدون جراحی مانند ورزش و حرکات اصلاحی، فیزیوتراپی، تزریق ازون، PRP، زانو بند طبی، دارو و… انجام می شود. جراحی رباط زانو به ویژه جراحی رباط صلیبی زانو اکثرا در موارد پارگی کامل رباط انجام می شود، زیرا روش های بدون جراحی بیشتر در موارد کشیدگی و پارگی رباط صلیبی زانو (پارگی ناقص) منجر به درمان می شوند.
تمرینات پا برای آسیب رباط صلیبی چیست؟
شما میتوانید تمرینات پا را در حین فیزیوتراپییاد بگیرید تا به شما در بهبودی پس از آسیب رباط صلیبی کمک کند. برای ساختن استحکام و انعطاف‌پذیری زانوی خود، باید حرکات ورزشی مخصوصی را برای چندین قسمت از پای خود انجام دهید. اگر روی یک ناحیه بیش از حد کار کنید، ممکن است به زانوی خود آسیب وارد کنید زیرا طرف مقابل ضعیف‌تر خواهد بود. فیزیوتراپیست به شما می‌گوید که چه تمریناتی را باید انجام دهید. او همچنین تعداد دفعات انجام هر حرکت را به شما می‌گوید. ممکن است انجام تمرینات را همراه با پزشک خود شروع کرده و سپس آنها را در خانه انجام دهید.
حرکت Heel slides
- روی زمین بنشینید یا دراز بکشید و پاهایتان را مستقیماً در مقابل خود قرار دهید. زانوی خود را خم کنید تا کف پای شما صاف باشد.
- به آرامی پاشنه پا را به سمت باسن خود بکشید. پای خود را روی زمین نگه دارید. همچنین میتوانید از یک حوله استفاده کنید تا پا را به عقب بکشید.
- به آرامی پای خود را سر بدهید و به حالت اول برگردانید.
پرس پا
برای این تمرین از وزنه‌های مچ پا استفاده نکنید. زیرا وزنه ممکن است باعث آسیب به زانو شود. از یک باند کششی استفاده کنید.
- باند را دور مرکز پای خود قرار دهید. هر دو انتهای باند را با دست نگه دارید.
- ماهیچه ران خود را محکم کنید. سپس زانوی خود را به سمت سینه خود بیاورید.
- پای خود را صاف کنید تا به باند فشار بیاورید. فشار را از روی پا بردارید و زانو را به سینه برگردانید.
شیب تک پا
- روی پای مصدوم خود بین ۲ صندلی بایستید. پشت صندلی‌ها باید به سمت شما باشد. هر دست را روی یک صندلی بگذارید. پای مصدوم خود را روبه‌روی خود صاف کنید و آن را از کف زمین بلند کنید. میتوانید مقداری از وزن خود را روی صندلی‌ها بندازید.
- زانوی خود را خم کرده و بدن را به آرامی به سمت زمین به اندازه چند سانت پایین بیاورید. وزن شما باید روی پاشنه شما باشد. ۵ ثانیه در این حالت بمایند. سپس به حالت ایستاده برگردید.
اسکات نیمه نشسته
- پشت به دیوار بایستید، یا پشت یک صندلی را برای تعادل نگه دارید.
- بدن خود را حدود ۱۰ اینچ پایین بیاورید. وزن خود را بر روی پاشنه‌های خود نگه دارید. حدود ۵ ثانیه در این حالت بمایند. سپس به حالت ایستاده برگردید.
پشت پا ایستاده
این تمرین باعث تقویت عضلات در قسمت پشت ران شما میشود.
- دستان خود را بر روی یک دیوار صاف قرار دهید، یا یک صندلی را برای تعادل نگه دارید.
- کف پای مصدوم خود را بلند کنید و سعی کنید آن را به سمت باسن خود ببرید. به مدت ۵ ثانیه در این حالت بمانید. سپس پای خود را پایین بیاورید.
ساق پا ایستاده
- هر دو دست را روی دیوار صاف قرار دهید، یا یک صندلی را برای تعادل نگه دارید.
- زانوی پای مصدوم خود را خم کنید. پاشنه پای مصدوم خود را بلند کرده و پایین بیاورید.
کشش پای نشسته
- روی یک صندلی نشسته و پای خود را به آرامی بالا بیاورید.
- عضلات ران خود را منقبض کنید. ۵ ثانیه در این حالت بمایند. سپس پای خود را زمین بگذارید.
درمان جراحی
هدف از درمان جراحی این ضایعه بازگرداندن پایداری به زانو است بطوری که بیمار بتواند به فعالیت های ورزشی خود برگردد. پارگی های لیگامان متقاطع قدامی با بخیه زدن ساده بهبود نمیابند. پس به درمان پارگی رباط صلیبی با روش جراحی این پارگی ها ترمیم نمی گویند و بجای آن از لفظ بازسازی استفاده می شود. علت آنست که پزشک ارتوپد بافت دیگری را که معمولا یک لیگامان است از قسمت دیگری از بدن به ناحیه ای که لیگامان متقاطع قدامی بوده است منتقل میکند تا این بافت جایگزین بافت قبلی شده و داربستی برای ترمیم لیگامان شود. این بافت ها راگرافت مینامند. وقتی رباط صلیبی فردی در حین ورزش به ناگهان پاره میشود ترمیم اولیه آن عملا امکانپذیر نبوده و موثر نخواهد بود. در این مواقع معمولا خون داخل زانوی فرد کشیده شده و زانو برای چند هفته در یک گچ یا بریس بی حرکت میشود تا درد و تورم اولیه فروکش کند و سپس بازسازی رباط آسیب دیده بصورت تاخیری انجام میشود.
معمولترین گرافت مورد استفاده در این جراحی استفاده از قسمتی از تاندون پاتلا (کشکک) است. این تاندون استخوان کشکک را به قسمت بالایی ساق متصل میکند. گرافت دیگر تاندون همسترینگ در قسمت پشتی ران یا تاندون کوادری سپس در بالای کشکک است. گاهی اوقات از گرافتی که از فرد فوت شده گرفته میشود برای پیوند استفاده میشود. به این نوع گرافت آلوگرافت میگویند. آلوگرافت ها را میتوان از تاندون کشکک، آشیل، گراسیلیس، سمی تندینو و … فرد متوفی اخذ کرد. استفاده از هر کدام از این گرافت ها فواید و مضرات مخصوص به خود را دارد. شما میتوانید قبل از جراحی راجع به نوع گرافت مورد استفاده با جراح ارتوپد خود صحبت کنید.
درمان جراحی در حدود ۹۰ درصد موارد موفقیت آمیز است. بهبودی حدود شش ماه طول میکشد پس گذشت تقریبی این زمان برای بازگشت ورزشکار به ورزش مورد نیاز است. جراحی بازسازی لیگامان متقاطع قدامی امروزه بیشتر با استفاده از آرتروسکوپ انجام میشود. جراحی ارتروسکوپی اجازه میدهد تا بیمار درد کمتری بعد از جراحی داشته باشد، زودتر از بیمارستان مرخص شود و طول زمان بازپروری کمتر شود. معمولا عمل جراحی پارگی لیگامان متقاطع قدامی بلافاصله بعد از آسیب انجام نمیشود مگر اینکه این پارگی همراه با پارگی دیگر لیگامان های زانو باشد. تاخیر در بازسازی زمان کافی را در اختیار میگذارد تا تورم زانو کم شده و حرکات زانو با انجام فیریوتراپی به حد اولیه خود برگردد. انجام جراحی زودرس ممکن است موجب تشکیل چسبندگی داخل مفصلی و محدودیت حرکتی شود.
عوارض احتمالی پس از جراحی
• تورم: ایجاد تورم در مفصل بعد از جراحی طبیعی است و ممکن است کمی از آن تا مدتی باقی است کمی از آن تا مدتی باقی بماند
• درد: اوایل بعد از جراحی درد وجود دارد که از شدت آن کاسته شده و در نهایت در برخی حرکات زانو درد خود را نشان می دهد
• بی حسی: ممکن است در جلوی زانو اطراف محل جراحی بیمار بی حسی داشته باشد که به علت آسیبی است که اعصاب حسی سطحی جلوی زانو در هنگام جراحی دیده و معمولاً تا مدت زمان زیادی این بی حسی وجود دارد.
• آسیب بافت جایگزین: بافت جایگزین شده حدوداً ۵ ماه وقت لازم دارد تا خونگیری مجدد کند اما از نظر بافت شناسی این زمان تا یک سال طول می کشد.
• رباط جدید پس از جراحی تا چندین ماه در ضعیف ترین وضعیت خود می باشد لذا بیمار تا ماه ها نباید مثل زانوی سالم با زانوی جراحی شده رفتار کند باید احتیاط بسیار داشته باشد تا به رباط جدید آسیب نزند.
توانبخشی
درمان پارگی لیگامان متقاطع قدامی چه با استفاده از عمل جراحی باشد و چه بدون آن، بیمار نیاز به انجام فیزیوتراپی دارد. در مرحله اول فیزیوتراپی تاًکید بر بدست آوردن حرکات کامل زانو است. در مرحله بعدی عضلات اطراف زانو تقویت میشوند و در مرحله نهایی ورزشکار آماده میشود تا بتواند حرکات ورزشی را با اندام تحتانی به درستی و با هماهنگی کامل انجام دهد.
پیشگیری از آسیب دیدگی رباط صلیبی زانو
جلوگیری ازآسیب دیدگی های رباط های زانو کمی مشکل است، زیرا این آسیب دیدگی ها معمولا هنگام تصادف ایجاد می شود، اما انجام موارد زیر میتواند ازبروز این آسیب دیدگی ها اندکی جلوگیری کند.
۱- با انجام تمرینات استقامتی و کششی، استقامت ماهیچه های ران را افزایش دهید.
۲- انجام تمرینات کششی قبل و بعد از فعالیت های ورزشی.
۳- هرگزفعالیت های ورزشی خود را یک دفعه افزایش ندهید بلکه به تدریج وبه آهستگی این فعالیت ها را شدیدتر کنید.
