تاریخ ۴ آذر ۱۴۰۲
پارگی تاندون عضله دوسر بازویی در محل اتصال به استخوان های ساعد بیشتر در مردان میانسال و در هنگام فعالیت های بدنی شدید مانند بلند کردن وزنه های سنگین ایجاد میشود. پارگی تاندون عضله دوسر بازویی در پایین آن نادرتر از پارگی تاندون بالایی آن در ناحیه شانه است بطوریکه پارگی در ناحیه آرنج تنها سه درصد کل پارگی های تاندون دوسر بازویی را تشکیل میدهد.
ساختمان دوسر بازویی
عضله بی‌سپس یا دوسر بازویی، یک عضله دوسر شکل در جلوی بازو است. در بخش بالایی، این عضله از طریق دو تاندون جداگانه به استخوان کتف یا اسکاپولا متصل میشود و در بخش پایین، یک تاندون قوی آن را به توبروزیته استخوان رادیوس در بالای ساعد و نزدیک آرنج متصل میکند. انقباض عضله بی‌سپس منجر به دو حرکت مهم میشود. یکی از این حرکات فلکشن یا خم شدن مفصل آرنج است و دیگری سوپیناسیون یا چرخش ساعد به سمت خارج است.
پارگی تاندون عضله دوسر بازویی
شکست تاندون در ناحیه آرنج به عنوان علت شایع‌ترین بروز این حادثه، به واسطه برداشتن اشیاء سنگین است. این نوع شکستگی بیشتر در مردان میانسال رخ میدهد و هنگامی اتفاق می‌افتد که فرد در حالیکه آرنجش خم شده است، سعی میکند جسمی با وزن بسیار بالاتر از ظرفیت خود را بلند کند. در هنگام پاره شدن تاندون، صدای ناگهانی در منطقه آرنج شنیده میشود و درد شدید در جلوی آرنج احساس میشود. در طول زمان، درد کاهش می‌یابد و قسمت جلویی آرنج متورم و کبود میشود. تلاش برای خم کردن آرنج باعث جمع شدن عضله به صورت یک گردی در بالای آرنج میشود. شکست تاندون موجب کاهش قدرت خم شدن آرنج و چرخش آن به سمت بیرون میشود. تشخیص این آسیب با معاینه بیمار و در برخی موارد با استفاده از ام‌آرآی انجام میشود.
درمان پارگی تاندون عضله دوسر بازویی در ناحیه آرنج
در صورتی که بیمار سن بالا داشته باشد و کاهش قدرت عضله دوسر و تغییر شکل آن برای بیمار مشکلی نباشد، ممکن است بتوان آن را بدون نیاز به جراحی درمان کرد. در این حالت درمان شامل استراحت آرنج با آویزان کردن آن به گردن و مصرف داروهای ضد التهاب میشود. با این روش درمانی، قدرت خم کردن آرنج و چرخش ساعد به سمت خارج به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌یابد.
در بیشتر موارد شکست تاندون، به خصوص در افراد جوانتر، نیاز به انجام عمل جراحی وجود دارد. انجام جراحی در اسرع وقت باعث بهبود نتایج درمانی میشود.
در مواردی که جراحی به طور سریع انجام شود، می‌توان تاندون را که از توبروزیته استخوان رادیوس جدا شده است، مجدداً به آن استخوان متصل کرد. اما وقتی بیش از ۳-۴ هفته از زمان شکست تاندون گذشته باشد، به دلیل انقباض عضله دوسر، تاندون به سمت بالا جابجا میشود و کوتاه میشود. در این زمان دیگر نمی‌توان با کشیدن تاندون به پایین، آن را به وضعیت اولیه‌اش در محاذات توبروزیته رادیوس بازگرداند. درمان در این شرایط شامل استفاده از پیوند یا گرافت تاندونی میشود.
برای جراحی این بیماران از آلوگرافت یعنی بافت پیوندی که از فرد متوفی گرفته شده استفاده میگردد. معمول ترین تاندون های پیوندی در این بیماران استفاده از آلوگرافت تاندون همسترینگ و یا آلوگرافت تاندون آشیل است. این تاندون های پیوندی بین سر کنده شده تاندون دوسربازو و توبروزیته استخوان رادیوس قرار گرفته و آنها را به یکدیگر متصل میکند.
منبع : ایران ارتوپد
