تاریخ ۲ شهریور ۱۳۹۹
در رفتگی مفصل زانو بندرت ایجاد می شود ولی بسیار خطرناک بوده در صورتیکه به درستی درمان نشود می تواند عوارض بسیاری را بر جای بگذارد. برای ایجاد در رفتگی زانو باید نیروی بسیاز زیادی به مفصل وارد شود تا بتواند لیگامان های متقاطع و طرفی را پاره کند. با پاره شدن این لیگامان ها زانو مهارهای اصلی خود را از دست داده و در می رود. این نیروی زیاد معمولا در تصادفات اتومبیل به زانو وارد می شود.
علل در رفتگی مفصل زانو
• دررﻓﺘﮕﯽ زاﻧﻮ ﻧﺎدر اﺳﺖ و ﻣﻌﻤﻮﻻ در زﻣﯿﻨﻪ ﺿﺮﺑﺎت ﺷﺪﯾﺪ وارده ﺑﻪ زاﻧﻮ رخ ﻣﯽدھﺪ.
• اﻓﺘﺎدن روی زاﻧﻮ از ﻋﻠﻞ ﻣﮫﻢ اﺳﺖ .
• ﺻﺪﻣﺎت ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﺼﺎدﻓﺎت راﻧﻨﺪﮔﯽ ﻧﯿﺰ از ﻋﻠﻞ ﻣﮫﻢ اﺳﺖ .
• ﻣﻌﻤﻮﻻ اﻋﻤﺎل ﻧﯿﺮوی ﺷﺪﯾﺪ ﯾﺎ ﭘﺮ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ زاﻧﻮ ﺳﺒﺐ دررﻓﺘﮕﯽ آن ﻣﯽ ﺷﻮد.
• در زاﻧﻮی ﺟﺎﺑﺠﺎ ﺷﺪه ( در رﻓﺘﻪ ) اﻣﺘﺪاد ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﯿﻦ ران و ﺳﺎق از ﺑﯿﻦ ﻣﯽرود و زاﻧﻮ دﭼﺎر ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﮑﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ.
درمان در رفتگی مفصل زانو
در رفتگی زانو باید هر چه سریعتر جااندازی شود. برای جااندازی این مفصل معمولا نیاز به نیروی زیادی وجود ندارد و در بسیاری اوقات می توان جااندازی را بدون نیاز به بی حسی یا بیهوشی انجام داد. گاهی اوقات به علت گیر کردن بافت ها در بین قطعات جابجا شده، جااندازی بسته موفقیت آمیز نیست. در این موارد با استفاده از جراحی، بافت ها به کنار رفته و جااندازی انجام می شود. در مواردی هم که دررفتگی باز باشد ( زخم پوستی به سطح مفصلی ارتباط داشته باشد) و یا آسیب شریانی نیاز به ترمیم داشته باشد عمل جراحی انجام می شود.
پس از جااندازی مفصل مدتی بی حرکت شده و پس از آن فیزیوتراپی جهت افزایش دامنه حرکتی مفصل انجام می شود. پس از چند هفته تا چند ماه فیزیوتراپی ممکن است بیمار نیاز به عمل جراحی جهت ترمیم لیگامان های آسیب دیده داشته باشد.
منبع : ایران ارتوپد , سایت دکتر وریانی
