در روند جوش خوردن استخوان ممکن است مشکلاتی ایجاد شود. مهمترین این مشکلات عبارتند از

• بد جوش خوردن شکستگی
• جوش نخوردن شکستگی
• دیر جوش خوردن شکستگی

دیر جوش خوردن شکستگی استخوان

 دیر جوش خوردن به وضعیتی اطلاق میشود که شکستگی نتواند در زمان معمول جوش بخورد. این زمان برای هر شکستگی، منطقه آناتومیک و هر سنی و بسته به شرایط بیمار متفاوت است. شکستگی های مارپیچی در استخوان های بلند اندام فوقانی معمولا به شش هفته زمان برای جوش خوردن نیاز دارند. در شکستگی های مارپیچی اندام تحتانی این زمان دو برابر است. شکستگی های مایل در هر جایی که باشند معمولا به دو برابر زمان بیشتر برای جوش خوردن نیاز دارند.

عللی که موجب دیر جوش خوردن شکستگی میشوند معمولا همان هایی هستند که موجب جوش نخوردن استخوان میشوند.
تشخیص اینکه شکستگی جزو دسته دیر جوش خوردن شکستگی و یا جوش نخورده ها است مهم و گاهی مشکل است. مهم است چون در دیر جوش خوردگی باید صبر کرد تا شکستگی جوش بخورد و در حالت دوم باید برای درمان جوش نخوردگی استخوان بیمار از عمل جراحی استفاده کرد. فرق بین این دو حالت را معمولا پزشک معالج با بررسی های رادیوگرافی های سریال که از اندام شکسته شده میگیرد تشخیص میدهد.

میتوان گفت که اگر بعد از گذشت 4-3 ماه استخوان ها در محل شکستگی نسبت به یکدیگر حرکت داشته باشند شکستگی را میتوان در این دسته قرار داد. اگر پزشک شکستگی را در گروه دیر جوش خورده بداند معمولا نیاز به درمان دیر جوش خوردن شکستگی وجود ندارد. باید صبر کرد تا شکستگی جوش بخورد. اگر پزشک معالج متوجه شود که درمان به درستی انجام نشده است آنرا تغییر میدهد مثلا اگر متوجه شود استخوان ها به درستی بیحرکت نشده اند ممکن است برای بیحرکتی کافی تصمیم به عمل جراحی بگیرد. انجام نرمش های لازم برای تقویت عضلات اطراف استخوان شکسته شده به تحریک جوش خوردن کمک میکند. نرمش های ایزومتریک ( نرمش هایی که در آنها فرد عضلات اندام را منقبض میکند ولی مفاصل اندام حرکت نمیکنند) میتواند به این مهم کمک کند.
البته در صورتیکه پزشک شکستگی را جوش نخورده بداند نیاز به درمان با عمل جراحی وجود دارد.

منبع : ایران ارتوپد