علت دررفتگی مفصل لگن

تاریخ ۲ اردیبهشت ۱۴۰۳

همان طور که گفته شد شکل مفصل ران بصورت گوی و کره است. این شکل بخصوص دو خاصیت دارد.

 شایعترین علت دررفتگی مفصل ران، تصادف اتومبیل است. مکانیسم دررفتگی معمولا به این صورت است که اتومبیل در حال حرکت به شدت از جلو به مانعی برخورد کرده و متوقف میشود. بدنبال برخورد، سرنشین جلوی اتومبیل با سرعت به طرف جلو پرتاب شده و با برخورد زانوی وی به داشبورد اتومبیل، نیروی زیادی به زانو و در امتداد استخوان ران به آن وارد میشود که موجب میگردد سر استخوان ران به پشت حرکت کرده و از مفصل خارج شود.

اگر در حین در رفتگی، زانوها به هم نزدیک باشند در رفتگی خالص ایجاد میشود ولی اگر زانوها از هم دور باشند در حین بیرون آمدن سر استخوان ران از پشت حفره استابولوم ممکن است بر اثر ضربه سر، تکه ای از لبه پشتی استابولوم را هم بشکند و با خود جابجا کند. به این وضعیت شکستگی- در رفتگی Fracture- dislocation مفصل ران میگویند چون همراه با دررفتگی شکستگی هم ایجاد شده است.
بستن کمربند ایمنی با ممانعت از به جلو آمدن فرد در حین تصادف میتواند مانع از وقوع دررفتگی شود. از زمانی که سرنشینان جلوی اتومبیل ها دقت بیشتری در بستن کمربند ایمنی میکنند تعداد دررفتگی های مفصل ران بدنبال تصادف کمتر شده است.

سقوط از ارتفاع مثل افتادن از نردبان یا حوادث حین کار هم میتوانند علت دیگر دررفتگی لگن باشد.

به علت اینکه حوادثی که موجب دررفتگی مفصل ران میشوند بسیار شدید و پر قدرت هستند در بسیاری از این دررفتگی ها به بیمار آسیب های دیگری نیز وارد شده است. شایعترین این آسیب ها عبارتند از شکستگی ساق، شکستگی لگن، شکستگی کشکک یا آسیب به سر.

در رفتگی قدامی مفصل ران معمولا در اثر سقوط از بلندی ایجاد میشود. در این در رفتگی موقعی که ضربه به مفصل ران وارد میشود مفصل در حالت باز و چرخش خارجی قرار دارد ( باز بودن مفصل مثل موقعی است که فرد سر پا ایستاده است و خم شدن مفصل مانند موقعی است که فرد نشسته است. چرخش خارجی مفصل ران مانند موقعی است که فرد سر پا ایستاده و پاشنه های خود را به یکدیگر چسبانده و پنجه هر دو پا را از هم دور میکند).

منبع : ایران ارتوپد