تاریخ ۳ اردیبهشت ۱۴۰۳
نقرس یک بیماری التهابی مفصلی بسیار شایع است که در اثر افزایش اسید اوریک خون ایجاد می شود. شیوع بیماری نقرس در دهه های اخیر رو به افزایش است.
بسته به مصرف مواد غذایی متفاوت، علت بیماری نقرس متفاوت است. برخی از رایج‌ترین علل بروز این عارضه عبارتند از: مصرف بیش از حد شراب و الکل. گوشت قرمز مانند گوشت گاو. رژیم غذایی سرشار از پروتئین. مصرف برخی از داروها مانند دیورتیک‌ها یا قرص‌های آب. نوشیدنی‌های شیرین. عوامل ژنتیکی- سابقه‌ی خانوادگی نقرس. چاقی و یا اضافه وزن- سطح بالای کلسترول و چربی. دیابت- نوع ۱ و نوع ۲. فشار خون بالا. جراحی. خوردن بیش از حد گوشت و ماهی، که سرشار از پورین هستند. بیماری‌های کلیوی. عوارض پس از یائسگی در زنان. پسوریازیس شدید. آرتروز.
از مهمترین علائم بیماری نقرس درد و تورم مفاصل است. شایع ترین مفصلی که در نقرس درگیر می شود مفصل بزرگ شست پا (مفصل متاتارسوفالانژیال) یعنی محلی است که شست پا به کف پا متصل می شود. معمولا شروع علائم در این مفصل بصورت ناگهانی است که به آن لفظ حمله نقرسی یا پوداگرا Pogagra را اطلاق می کنند.
در حمله نقرسی این مفصل ناگهان متورم و دردناک شده و پوست روی آن قرمز و براق می شود. ممکن است پوست روی مفصل قدری پوسته ریزی کند و گاهی احساس خارش هم در مفصل بوجود می آید. شروع بسیاری از این حملات شبانه است و بیمار را از خواب بیدار می کند. مفصل بشدت دردناک و حساس می شود بطوریکه که تماس پتو به پوست شست هم ممکن است دردناک باشد. گاهی اوقات بیمار در حین حمله نقرسی تب می کند.
این حملات نقرسی معمولا با یا بدون مصرف دارو بعد از گذشت چند ساعت تا چند روز فروکش می کند. علائم بیمار بندرت ممکن است چند هفته هم به درازا بکشد. بعد از فروکش کردن علائم، بیمار بعدا دچار حملات دیگر می شود و این مشکل به تناوب در طول سالها تکرار می شود. همانطور که گفته شد علائم نقرس بیشتر در مفصل بزرگ شست پا دیده می شود گرچه ممکن است علائم آن در پاشنه پا، مچ پا، زانو، آرنج، مچ دست و انگشتان دست هم بوجود آید.
گاهی اوقات کریستال های اسید اوریک در کیسه های بافتی ظریفی که در اطراف مفاصل وجود دارند و به آنها بورس می گویند رسوب کرده و موجب التهاب و درد در آنها می شود. التهاب بورس را بورسیت می گویند. یکی از مناطق شایع التهاب بورس در نقرس بورس پشت آرنج بنام بورس اوله کرانون است. در اثر التهاب این بورس در محل تورم و قرمزی ایجاد می شود. گاهی اوقات بیماری نقرس خود را بصورت آرتریت و التهاب مزمن چند مفصل بدن نشان داده و از این نظر شبیه به بیماری روماتیسم مفصلی می شود.
در موارد مزمن نقرس، رسوب اسید اوریک در بافت ها بصورت متمرکز درآمده و یک توده سفت را در بافت بوجود می آورد. به این وضعیت نقرس توفوسی می گویند. این رسوب ها معمولا در سطح پشتی انگشتان دست، شست پا، پشت آرنج و لاله گوش دیده می شود. وجود این رسوبات نشان دهنده بالا بودن بسیار شدید اسید اوریک در بافت های بدن است.از دیگر علائم نقرس رسوب اسید اوریک در کلیه و ایجاد سنگ های کلیوی است که در صورت مزمن شدن می تواند موجب نارسایی کلیه شود. درمان نقرس ممکن است از طریق روشهای مختلفی مختلف فیزیوتراپی، از قبیل درمان‌های دستی، تمرینات کششی، تمرینات ورزشی و ماساژ درمانی انجام شود.
منبع: سیمرغ , ایران ارتوپد
