سل یک بیماری عفونی مزمن است که میتواند سیستم اسکلتی بدن انسان را گرفتار کند. عمل مولد بیماری سل یک میکروب به نام باسیل کخ است.

علائم بالینی سل سیستم اسکلتال

شروع علائم سل معمولا به صورت تدریجی است.
بیماری سل سری علائم عمومی دارد که عبارتند از تب خفیف که در عصر بیشتر میشود، عرق شبانه، خستگی و ضعف، بی اشتهایی و کاهش وزن و کم خونی
جدای از این علائم عمومی برحسب اینکه سل کدام قسمت از سیستم اسکلتی را گرفتار کرده باشد علائم مربوط به بیماری آن قسمت هم ظاهر میشود. بیماری سل ممکن است ابتدا از مفصل شروع شود، میتواند ابتدا از استخوان شروع شود و یا ممکن است در ابتدا بافت سینوویال خارج از مفاصل را درگیر کند.

شروع بیماری سل از مفصل

شایعترین قسمت دستگاه اسکلتی که به سل مبتلا میشود ستون مهره است بطوریکه سل ستون مهره به تنهایی نیمی از موارد سل استخوان و مفاصل را تشکیل میدهد. ابتلا دیگر مفاصل به سل بترتیب شیوه عبارتند از مفصل ران، زانو، مچ پا، شانه، آرنج و مچ دست

درگیری مفاصل در بیماری سل بصورت تک مفصلی است یعنی یک مفصل از بدن گرفتار میشود. این علامت میتواند وجه تمایز تشخیص خوبی باشد تا بتوان سل را از بیماری های دیگر مانند بیماری های روماتیسمی که معمولا چند مفصل را با هم گرفتار میکنند تمایز داد.

مهمترین علائم درگیری مفصلی در بیمار مبتلا به سل عبارتند از

شروع بیماری سل از استخوان

مهمترین علائم اسکلتی بیمار وقتی سل بیشتر استخوان را درگیر کرده باشد عبارتند از

بیماری چه از مفصل شروع شود و چه از استخوان، درد های اندام بیمار در شب بیشتر میشوند. در اندام تحتانی بیمار موقع راه رفتن میلنگد. وقتی بیماری مزمن میشود بر اثر التهاب مزمنی که ایجاد شده است بافت فیبرو ترمیمی در کپسول مفصلی ایجاد میشود که موجب محدودیت حرکتی در مفصل مبتلا میگردد.

مفصل گرفتار شده ممکن است تغییر شکل بدهد. گاهی اوقات تجمعی از چرک در اطراف مفصل و استخوان ایجاد میشود که به آنها آبسه سرد میگویند. این آبسه ی سرد ممکن است به پوست سر باز کرده و موجب ترشح مزمن در ناحیه شوند.

بیماری ممکن است سالها به همین وضعیت باقی مانده و دوره های شدت و ضعف داشته باشد.

منبع : ایران ارتوپد