تاریخ ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
سل یک بیماری عفونی مزمن است که میتواند سیستم اسکلتی بدن انسان را گرفتار کند. عمل مولد بیماری سل یک میکروب به نام باسیل کخ است.
علائم بالینی سل سیستم اسکلتال
علائم بیماری سل معمولاً به صورت تدریجی آغاز می شوند. این بیماری علائم عمومی خاصی دارد که عبارتند از تب خفیف که در عصر بیشتر می شود، عرق شبانه، خستگی و ضعف، کاهش اشتها، کاهش وزن و کم خونی.
علاوه بر این علائم عمومی، بستگی به قسمتی از سیستم اسکلتی که سل آن را تحت تأثیر قرار داده باشد، علائم مربوط به بخش مبتلا نیز ظاهر می شوند. بیماری سل ممکن است در ابتدا از مفصل شروع شود، همچنین ممکن است از استخوان نشأت گیرد و یا در ابتدا بافت سینوویال خارج از مفاصل را درگیر کند.
شروع بیماری سل از مفصل
ستون مهره، به تنهایی یا به عبارتی سل ستون مهره، قسمتی از دستگاه اسکلتی است که در بیشترین تعداد موارد سل استخوان و مفاصل را تشکیل میدهد. علاوه بر آن، مفاصل دیگر نیز به ترتیب شیوع ممکن است به سل مبتلا شوند، از جمله مفصل ران، زانو، مچ پا، شانه، آرنج و مچ دست.
درگیری مفاصل در بیماری سل به صورت تک مفصلی رخ میدهد، به این معنی که یک مفصل بدن تحت تأثیر قرار میگیرد. این علامت میتواند تشخیص بهتری را برای تمایز سل از بیماریهای دیگر مانند بیماریهای روماتیسمی که معمولاً چند مفصل را درگیر میکنند، ارائه دهد.
مهمترین علائم درگیری مفصلی در بیمار مبتلا به سل عبارتند از
- ممکن است بیماری بصورت درد و تورم خفیف و مزمن در مفصل وجود داشته باشد که دوره های شدت و ضعف دارد. بافت سینوویال دچار التهاب شده و ضخیم میشود. عضلات بیمار بتدریج لاغر و ضعیف میشوند
- ممکن است درد و تورم شدید و محدودیت حرکتی بطور ناگهانی در مفصل ایجاد شود. بیمار دچار تب شده و بیماری بسرعت گسترش یابد
شروع بیماری سل از استخوان
مهمترین علائم اسکلتی بیمار وقتی سل بیشتر استخوان را درگیر کرده باشد عبارتند از
- ممکن است درد مزمن و کمی در استخوان وجود داشته باشد. عضلات اندام لاغر و ضعیف میشوند
- درد و تورم و حساسیت روی استخوان گرفتار شده وجود داشته و بیمار دچار تب و عرق شبانه میشود
درد اندام بیمار در بیماری سل، بدون توجه به آنکه آیا از مفصل یا استخوان شروع میشود، در شب بیشتر میشود. در اندام تحتانی بیمار، وقتی که راه میرود، علائمی از میلنگ مشاهده میشود. با پیشرفت بیماری و وقوع التهاب مزمن، بافت فیبروتیک در کپسول مفصلی شکل میگیرد که منجر به محدودیت حرکتی در مفصل مبتلا میشود.
مفصل مبتلا ممکن است شکل و شکل خود را تغییر دهد. در برخی موارد، تجمعی از چرک در اطراف مفصل و استخوان ایجاد میشود که به آن آبسه سرد میگویند. این آبسه سرد ممکن است باعث باز شدن پوست و ترشح مزمن در ناحیه مبتلا شود.
بیماری سل ممکن است سالها در همین وضعیت ثابت بماند و دورههای تشدید و ضعف را تجربه کند.
منبع : ایران ارتوپد