تاریخ ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
سینداکتیلی یا چسبیدگی انگشتان پا، یک عارضه مادرزادی است که تقریباً در یکی از هر ۲۰۰۰ تولد رخ می‌دهد. در این حالت، دو انگشت پا ممکن است به یکدیگر چسبیده باشند یا چسبندگی بیش از دو انگشت پا وجود داشته باشد.
چسبیدگی انگشتان میتواند در درجات و شدت‌های مختلفی رخ دهد. گاهی اوقات، فقط یک پوسته بین بندهای پرگزیمال (نزدیک ترین بندها به بدن) انگشتان وجود دارد و فقط این بندها بهم متصل هستند. در برخی موارد، بندهای وسطی نیز بهم چسبیده هستند و در بعضی موارد ممکن است تمام سه بند انگشتان مجاور بهم متصل باشند.
چسبیدگی انگشتان مجاور میتواند فقط به صورت چسبیدگی پوستی باشد. همچنین، ممکن است دو انگشت مجاور در عروق و اعصاب نیز اشتراک داشته باشند و گاهی اوقات استخوان دو انگشت مجاور به یکدیگر متصل باشند.
شایع‌ترین نوع چسبیدگی یا سینداکتیلی انگشتان پا، اتصال انگشتان دوم و سوم است. علت این وضعیت هنوز به طور کامل مشخص نشده است، اما گاهی اوقات وجود عوامل خانوادگی نیز میتواند عامل ایجاد سینداکتیلی باشد. در بعضی موارد، سینداکتیلی همراه با بیماری‌های ژنتیکی خاص مانند سندرم داون می‌باشد.
چسبیدگی انگشتان پا به طور کلی یک مسئله ظاهری است و هیچ تأثیری بر عملکرد پا ندارد. این وضعیت به عنوان یک بیماری محسوب نمی‌شود و نیازی به درمان ندارد. در صورت تمایل بیمار و فقط به عنوان یک عمل جراحی زیبایی، می‌توان دو انگشت را از یکدیگر جدا کرد، اما باید به یاد داشت که این جراحی همانند سایر عمل‌های جراحی ممکن است با عوارضی همراه باشد.
ایجاد جوشگاه یا بافت اضافه در محل جراحی، آسیب عروقی یا عصبی به انگشت، رشد مجدد پرده بین دو انگشت و یا عارضه در محل پوستی که از آن به عنوان دهنده پیوند پوستی استفاده میشود میتواند از عوارض احتمالی عمل جراحی باشد.
منبع : ایران ارتوپد
