تاریخ ۱۹ خرداد ۱۳۹۷
بیماری آرنج تنیس‌بازان عبارت است از التهاب نواحی استخوانی آرنج. عضلات، تاندون‌ها و اپی‌کوندیل (یک برجستگی استخوانی در سطح خارجی آرنج که در آنجا عضلات ساعد به استخوان بازو می‌چسبند) آرنج را درگیر می‌کند. بیشتر، بزرگسالان (۴۰-۲۰ ساله) را مبتلا می‌کند.
علائم شایع آرنج تنیس بازان
درد و حساسیت به لمس در اپی‌کوندیل
مشت ضعیف
درد در هنگام حرکات پیچشی دست یا بازو مثلاً حین استفاده از پیچ‌گوشتی یا بازی تنیس
درمان بیماری آرنج تنیس بازان
درمان این بیماری اکثرا با درمان های طب فیزیکی انجام می شود و شامل موارد زیر است:
– ابتدا سعی می کنیم فشار کار را کم کنیم و نحوه گرفتن و بلند کردن اشیا را به بیمار اموزش دهیم.
– ماساژ می تواند به درمان بیماری کمک نمایید
-بعد از کم شدن علائم بیمار بتدریج ورزش هایی برای تقویت تاندون و عضله باید شروع شود. این ورزش ها جلوی عود بیماری را می گیرند.
– تزریق پی ار پی در موارد مزمن کمک کننده است
– بستن بریس یا همان آرنج بند مخصوص: بریس آرنج تنیس بازان حدود ۷-۶ سانتیمتر پهنا دارد و باید آن را طوری بست بلکه حدود دوونیم سانتیمتر زیر محل درد آن بسته شود. بیس باید محکم بسته شود اما نه آنقدر محکم که باعث درد و تورم درد دست شود
– استفاده از شاک ویو تراپی در موارد مزمن موثر است
– گاهی از چسب درمانی برای درمان آرنج تنیس بازان استفاده می شود.
– استفاده از لیزر در موارد حاد و درد شدید باعث کاهش درد می شود
– فیزیوتراپی
– دارو: دارو های ضد التهاب در موارد حاد و تزریق بوتاکس در موارد مزمن کمک کننده است.
منبع : رشد دکتر فروغ
