برای درمان هیپرکلسمی دو قدم برداشته می شود:
- قدم اول: درمان بیماری زمینه ای مثل جراحی و خارج کردن توده سرطانی ایجاد شده از سلول های تولید کننده پاراتورمون در غده ی پاراتیروئید یا درمان سل و سارکوئیدوز که با تولید موادی از جنس ویتامین D باعث افزایش سطح خونی کلسیم می شوند.
- قدم دوم: پایین آوردن کلسیم خون بدون در نظر گرفتن علت آن. برای برداشتن قدم دوم باید چند کار را همزمان انجام داد که عبارتند از:
1- افزایش نشاندن و رسوب کلسیم خون به روی استخوان های بدن
2- مهار آزاد شدن کلسیم از روی استخوان و ورود آن به جریان خون
3- افزایش دفع کلسیم از طریق ادرار
4- مهار جذب کلسیم از دستگاه گوارش
5- خارج کردن کلسیم از بدن به وسیله دیالیز
جدول 1-4، نشان دهنده ی هدف های درمانی هیپرکلسمی به همراه تعدادی از داروهای به کار گرفته شده برای این اهداف است.
جدول 1- 4: درمان کلسیم بالا در خون |
|
1- درمان بیماری زمینه ای |
1- خارج کردن تومور مولد پاراتورمون 2- درمان بدخیمی های مولد پاراتورمون 3- درمان پرکاری تیروئید 4- افزایش حرکات بیمار وقتی که بی حرکتی باعث آزاد شدن کلسیم از استخوان ها شده است. 5- درمان سل و سارکوئیدوز که مواد شبیه ویتامین D فعال تولید می کنند. 6- قطع و عدم مصرف داروهای تولیدکننده ی هیپرکلسمی |
2- درمان هیپرکلسمی بدون در نظر گرفتن علت آن |
1- مصرف مایعات فراوان توسط بیمار 2- تولید ادرار برای بیمار با استفاده از فوروزماید 3- داروهای خانواده الندرونات که با جلوگیری کردن از آزاد شدن کلسیم استخوان ها و پوکی استخوان، سطح آن را پایین می آورد. 4- استفاده از کلسی تونین که آزاد شدن کلسیم از استخوان را مهار کرده، همچنین باعث افزایش دفع ادراری کلسیم می شود. 5- استفاده از کورتون که علاوه بر درمان تومورها و مهار آن ها در ساختن و آزاد کردن پپتید شبیه پاراتورمون، به علت مهار جذب کلسیم در دستگاه گوارش و افزایش دفع ادراری کلسیم باعث درمان هیپرکلسمی می شود. 6- فسفات خوراکی باعث می شود تا ذوب استخوان ها و آزاد شدن کلسیم به درون خون مهار شود به علاوه با کلسیم ترکیب شده و در روی استخوان ها یا سایر نقاط بافت نرم رسوب می کند. 7- اگر همه ی اقدامات فوق باعث درمان هیپرکلسمی نشود، قدم بعدی دیالیز بیمار است. |
آشنایی با علایم و نشانه های افزایش کلسیم خون (کلیک کنید)
منبع: کتاب پوکی استخوان