تاریخ ۴ آذر ۱۴۰۲
شکستگی اینترتروکانتریک (Intertrochanteric fracture) به شکستگی‌هایی گفته میشود که در آن خط شکستگی از هر دو تروکانتر بزرگ و کوچک استخوان ران عبور می‌کند. این نوع شکستگی معمولاً ناشی از سقوط و در افراد مسن، به ویژه خانم‌های مسن، دیده میشود.
شکستگی‌های اینترتروکانتریک جزء شکستگی‌های اطراف مفصل ران قرار می‌گیرند و در دسته شکستگی‌های لگن قرار می‌گیرند.
درمان شکستگی اینترتروکانتریک ران
درمان این شکستگی عمل جراحی و فیکس کردن محل شکستگی با پیچ و پلاک است. برای بیحرکت کردن شکستگی از ایمپلنت های متفاوتی استفاده میشود ولی معمول ترین آنها استفاده از دی اچ اس DHS Dynamic hip Screw است.
افراد مسنی که شکستگی ناحیه اینترتروکانتریک استخوان ران را تجربه می‌کنند، به دلیل کهولت سن و یا وجود بیماری‌هایی مانند فشار خون، بیماری قلبی یا دیابت، با ریسک بالایی در مواجهه با جراحی قرار می‌گیرند. در بسیاری از موارد، به دلیل ترس از خطر جراحی، بیمار و یا همراهانشان در تصمیم‌گیری برای انجام عمل جراحی مردد می‌شوند. اما باید در نظر داشت که عدم انجام جراحی در این بیماران ممکن است باعث بروز عوارضی مانند زخم بستر، عفونت ادراری، عفونت ریوی و تشکیل لخته خون در اندام تحتانی شود که می‌تواند منجر به مرگ آنها شود. همچنین، افراد مسن با بیش از چند روز استراحت در بستر و عدم فعالیت ممکن است توانایی راه رفتن خود را برای همیشه از دست بدهند (به دلیل سریع ضعیف شدن عضلات لگن).
بنابراین در این بیماران توصیه کلی اینست که به محض تشخیص شکستگی و در اولین فرصت، اقدامات طبی برای کنترل عوامل خطرساز مانند فشار خون یا دیابت انجام شده و بیمار تحت عمل جراحی قرار گیرد مگر اینکه وضعیت بیماری های داخلی بیمار آنقدر خطیر باشد که امید چندانی به زنده ماندن وی بعد از جراحی نباشد.
متأسفانه، در بیماران مسنی که این نوع شکستگی را تجربه می‌کنند، احتمال مرگ و میر در یک سال اول پس از شکستگی، بدون توجه به انجام عمل جراحی یا عدم آن، بسیار بالا است. هزینه‌های درمان این بیماران در بیمارستان و هزینه نگهداری آنها پس از شکستگی، بار سنگینی را بر اقتصاد جامعه و خانواده‌ها تحمیل می‌کند.
بسیاری از این بیماران حتی پس از بهبود و جوش خوردن شکستگی، قادر به بازگشت به کارایی قبلی در زندگی نمی‌باشند و بسیاری از آنها برای مدتی بعد از شکستگی به خانه‌های سالمندان منتقل می‌شوند. با توجه به موارد مذکور، امروزه تأکید زیادی بر پیشگیری از وقوع این نوع شکستگی‌ها قرار می‌گیرد، که مهمترین جنبه آن پیشگیری از بروز پوکی استخوان می‌باشد.
منبع : ایران ارتوپد
