هدف از درمان ديابت، کنترل بيماري است. هر درماني که براي ديابت درنظر گرفته مي‌شود، بايد در رساندن A1C و قند ناشتا و قند پس از صرف غذا به ميزان مطلوب موفق باشد و بتواند احتمال بروز عوارض را به حداقل برساند. مهم آن است که بدانيم مقادير مطلوب شاخص‌ها در کودکان و بزرگسالان متفاوت هستند.
• رژيم درماني ديابت
تغذيه نقش مهمي در پيشگيري و درمان ديابت دارد. رژيم درماني شامل تصحيح عادات زندگي و تغييرات غذايي است که به کنترل صحيح وزن و قند خون منتهي مي‌شود. توصيه‌هاي اصلي در اين زمينه براي پيشگيري از ابتلا به ديابت نوع2 شامل کاهش وزن، فعاليت ورزشي منظم (150 دقيقه در هفته) و کاهش کالري و ميزان دريافت چربي است. استراتژي توصيه شده براي دريافت کالري مطلوب عبارت است از محاسبه ميزان کربوهيدرات‌ها. به علاوه، بيماران بايد ميزان چربي دريافتي را 7 درصد کاهش دهند تا خطر مشکلات قلبي-متابوليکي به حداقل برسد.
• دارودرماني ديابت نوع1
انسولين، درمان اصلي است. انسولين را مي‌توان به 2 گروه کوتاه اثر (شامل انسولين بسيار سريع‌الاثر و انسولين سريع‌الاثر) و پايه (شامل انسولين متوسط‌الاثر و طولاني‌اثر) طبقه‌بندي کرد. انسولين کوتاه اثر براي کنترل هايپرگليسمي پس از مصرف غذا مورد استفاده است. انسولين رگولار را بايد نيم ساعت قبل از وعده غذايي و آنالوگ‌هاي سريع الاثر را 15 دقيقه قبل از غذا يا بلافاصله پس از آن تزريق کرد. به دليل نيمه عمر طولاني‌تر انسولين رگولار در مقايسه با انسولين بسيار سريع‌الاثر، آموزش کودکان و خانواده‌هاي آنها در زمينه زمان صحيح تزريق انسولين و مصرف وعده غذايي براي جلوگيري از وقوع افت قند ضروري است.
در کودکاني که از رعايت زمان‌بندي صحيح براي وعده‌هاي غذايي ناتوان هستند، انسولين بسيار سريع‌الاثر گزينه مناسبي است. انسولين پايه، با هدف شبيه‌سازي ترشح انسولين پايه طبيعي بدن براي محدودسازي گلوکونئوژنز و ليپوليز تجويز مي‌شود. انسولين (NPH (Neutral protamine Hagedorn را مي‌توان براي تامين انسولين پايه بدن به‌کار برد (هرچند يک انسولين متوسط‌الاثر است). انسولين NPH بايد حداقل 2 بار در روز تجويز شود تا پوشش انسوليني مطلوبي ايجاد کند.
• دارودرماني ديابت نوع2
هدف از درمان ديابت نوع2 در کودکان، کاهش مقاومت نسبت به انسولين است. روش‌هاي موجود براي رسيدن به اين هدف، رژيم غذايي، ورزش و داروها هستند. متفورمين، تنها داروي خوراکي مورد تاييد براي تجويز در کودکان و نوجوانان است.
متفورمين را مي‌توان در کودکان بالاي 10 سال با حداکثر دوز 2هزار ميلي‌گرم در روز تجويز کرد. فرمولاسيون‌هاي با قابليت رهش کنترل شده متفورمين، در افراد کمتر از 17 سال مورد تاييد نيستند.
در يک مطالعه روي کودکان و نوجوانان اثربخشي گليمپرايد (Glimepiride) (افزايش دوز حداکثر4 ميلي‌گرم در روز) و متفورمين (افزايش دوز حداکثر 2 هزار ميلي‌گرم در روز) مقايسه شد. هيچ تفاوتي در اثربخشي اين 2 دارو مشاهده نشد اما افزايش وزن در گروه دريافت‌کننده گليمپرايد بيشتر بود. تجويز گليمپرايد در کودکان هنوز مورد تاييد نيست.
منبع : تبیان
