تاریخ ۴ آذر ۱۴۰۲
شکستگی استخوان بازو یکی از شکستگی‌های رایج است و تقریباً یک بیستم شکستگی‌های بدن در این منطقه رخ می‌دهد. زمین خوردن و کشیده شدن با دست از مکانیسم‌های شایع شکستگی بازو است. علاوه بر این، علل دیگر شامل تصادفات خودرو و سقوط از ارتفاع می‌باشند. درمان شکستگی استخوان بازو ممکن است به صورت غیرجراحی انجام شود و در برخی موارد، نیاز به جراحی وجود دارد.
درمان شکستگی استخوان بازو می‌تواند به دو صورت غیرجراحی یا جراحی انجام شود. درصورتی که شکستگی نقصی نباشد و قسمت‌های شکسته به هم نچسبیده باشند، معمولاً از روش‌های غیرجراحی مانند قرار دادن گچ یا برزنت استفاده می‌شود. در برخی موارد، با استفاده از دستگاه‌هایی مانند پلاک و مهره برای ثابت‌سازی استخوان، درمان انجام می‌شود. اما در شکستگی‌های پیچیده‌تر، نیاز به جراحی برای ترمیم استخوان و استفاده از مهره‌ها، پیچ‌ها و صفحه‌های فلزی ممکن است وجود داشته باشد.
همواره مهم است که در صورت بروز شکستگی استخوان بازو، به متخصص ارتوپدی مراجعه کنید تا تشخیص دقیق ارائه شود و بهترین روش درمانی برای شما تعیین شود.
گاهی اوقات پزشک معالج تصمیم میگیرد تا برای درمان درمان شکستگی های تنه استخوان بازو از عمل جراحی کمک بگیرد. مهمترین این موارد عبارتند از :
- در صورتیکه جااندازی بسته این شکستگی موفقیت آمیز نباشد و یا پزشک معالج احساس کند درمان غیر جراحی نمیتواند شکستگی را در وضعیت مناسبی جوش دهد.
- شکستگی با دیگر آسیب های بدنی بخصوص همراه با شکستگی در اندام های دیگر باشد. در این وضعیت بیمار نمیتواند مراقبت های لازمی را که در درمان با گچ مورد نیاز است به درستی انجام دهد.
- در موارد مشخصی که شکستگی، همراه با مشکلات عصبی یا عروقی است
- در شکستگی های باز
روش درمان جراحی معمولاً شامل باز کردن شکستگی و تثبیت قطعات شکسته با استفاده از پیچ و پلاک است. در این روش، بیمار معمولاً قادر است روز بعد از عمل جراحی، شانه و آرنج خود را حرکت دهد. انجام این حرکات در چند روز پس از عمل جراحی بسیار مهم است، زیرا در غیر این صورت، دامنه حرکت مفاصل شانه و آرنج به سرعت محدود می‌شود. بیمار باید پس از جراحی تا زمانی که پزشک معالج اجازه ندهد، اجسام سنگین را با عضو آسیب دیده بلند نکند، اما در عین حال باید حرکات مفاصل را انجام دهد. معمولاً پس از گذشت چند ماه، محل شکستگی به اندازه‌ای استحکام می‌یابد که بیمار قادر است اجسام را با استفاده از عضو آسیب دیده بلند کند. انجام حرکات سنگین‌تر معمولاً نیاز به حداقل شش ماه زمان دارد. بعد از جوش خوردن شکستگی بازو، معمولاً نیازی به خارج کردن پیچ یا پلاک از بازو نیست، مگر در موارد خاص که پزشک معالج اعلام می‌کند.
در برخی موارد، برای درمان شکستگی‌های تنه استخوان بازو از نیل یا میله داخل استخوانی استفاده می‌شود. در این روش درمانی، جااندازی شکستگی به صورت بسته انجام می‌شود و سپس از طریق یک شکاف کوچک در ناحیه شانه یا آرنج، استخوان بازو سوراخ می‌شود و یک میله بلند فلزی از طریق این شکاف و سوراخ به داخل کانال مدولاری استخوان بازو قرار میگیرد. ممکن است نیاز باشد این میله با استفاده از چند پیچ به استخوان بازو متصل شود. در برخی موارد، برای درمان شکستگی‌های تنه استخوان بازو از اکسترنال فیکساتور استفاده می‌شود. این وسیله، به خصوص در درمان شکستگی‌های باز تنه استخوان بازو یا شکستگی‌هایی که همراه با عفونت هستند، استفاده می‌شود.
