تاریخ ۱۲ خرداد ۱۳۹۷
متأسفانه در حال حاضر برای این بیماری درمان قطعی و دائمی وجود ندارد. اما با تشخیص زودهنگام، می توان درد بیمار را تخفیف داد و از بروز ناتوانی و معلولیت جلوگیری به عمل آورد.
با درمان نگاهدارانده علایم در ۷۵ درصد بیماران در عرض یک سال بهبود می یابند. اما حدود ۱۰-۵ درصد بیماران، علیرغم درمان، نهایتاً معلولیت پیدا خواهند کرد.
درمان های رایج این بیماری شامل داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی، از جمله آسپرین و سایر سالیسیلات ها، داروهای کورتونی، داروهای ضد روماتیسمی مانند ترکیبات طلا، سولفاسالازین، پنی سیلامین، کلروکین و داروهای سرکوب کننده ایمنی مثل متوتروکسات است که بسته به شدت و ضعف بیماری تجویز می شوند.
