تاریخ ۵ آذر ۱۴۰۲
[sbu_post_image]
مفصل آکرومیوکلاویکولر یا AC (Acromioclavicular)، مفصلی است که در ناحیه شانه و بین استخوان ترقوه و استخوان کتف واقع شده است. در برخی افراد، به دلیل فشارهای زیادی که بر این مفصل وارد می‌شود، ممکن است غضروف مفصلی آسیب ببیند. این آسیب‌ها همراه با خرابی بافتی که به شکل منیسک بافتی در این مفصل وجود دارد، به ویژه خرابی در خاصیت الاستیک آن منجر می‌شود. این مجموعه تغییرات ممکن است وضعیتی را ایجاد کند که باعث بروز علائم آرتروز یا ساییدگی در مفصل آکرومیوکلاویکولر می‌شود.
تشخیص آرتروز مفصل آکرومیوکلاویکولر
تشخیص این بیماری معمولاً با استفاده از رادیوگرافی ساده شانه داده می‌شود. در مراحل ابتدایی بیماری که هنوز علائم رادیولوژیک ایجاد نشده اند ممکن است جراح شانه از ام آر آی برای کمک به تشخیص استفاده شود.
درمان ساییدگی مفصل آکرومیوکلاویکولر
اولین قدم در درمان آرتروز مفصل آکرومیوکلاویکولر اقدامات غیر جراحی است که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از
- امتناع از انجام فعالیت‌هایی که شدت درد شانه را افزایش می‌دهند
- گرم نگه داشتن موضع درد
- استفاده از داروهای ضد التهاب مانند بروفن
- در صورت عدم پاسخ به اقدامان ذکر شده پزشک معالج ممکن است از تزریق داروهای حاوی کورتیکوسترویید در مفصل آکرومیوکلاویکولر استفاده کند
در صورتی که روش‌های غیرجراحی نتوانند بهبود درد و ناراحتی بیمار را فراهم کنند، روش جراحی ممکن است ضروری باشد.
در روش جراحی، مقداری از استخوان ترقوه در محل مفصل آکرومیوکلاویکولر به دلیل افترا به آن برداشته می‌شود. هدف از این عمل، ایجاد فاصله میان دو استخوانی است که مفصل را تشکیل داده‌اند. این اقدام باعث می‌شود دو انتهای استخوان حین حرکت دست، کمتر به هم ساییده شوند و در نتیجه درد بیمار کاهش یابد. این عمل جراحی می‌تواند به صورت باز یا از طریق آرتروسکوپی انجام شود.
پس از جراحی آرتروسکوپیک، نرمش‌ها و حرکات شانه در عرض چند روز شروع می‌شوند. در حالی که در جراحی باز، دست به گردن آویزان می‌شود و حرکات شانه بعد از سه هفته آغاز می‌گردد. هدف اصلی از انجام نرمش‌ها، به دست آوردن دامنه حرکت مطلوب و تقویت عضلات شانه است. معمولاً بیماران می‌توانند بعد از دو تا سه ماه به فعالیت‌های روزمره و ورزشی خود باز گردند.
منبع : ایران ارتوپد
