مفصل آکرومیوکلاویکولر Acromioclavicular joint مفصل بین استخوان ترقوه و استخوان کتف در ناحیه شانه است. در بعضی افراد به علت فشارهای زیادی که به این مفصل وارد میشود غضروف مفصلی خراب میشود. همراه با این تغییرات بافتی که شبیه منیسک بوده و در این مفصل قرار دارد هم خراب شده و خاصیت الاستیک خود را از دست می‌دهد. مجموعه این تغییرات وضعیتی را به وجود میاورد که موجب بروز علائم آرتروز یا ساییدگی مفصل آکرومیوکلاویکولر میشود.
تشخیص آرتروز مفصل آکرومیوکلاویکولر
تشخیص این بیماری معمولاً با استفاده از رادیوگرافی ساده شانه داده میشود. در مراحل ابتدایی بیماری که هنوز علائم رادیولوژیک ایجاد نشده اند ممکن است جراح شانه از ام آر آی برای کمک به تشخیص استفاده شود.
درمان ساییدگی مفصل آکرومیوکلاویکولر
اولین قدم در درمان آرتروز مفصل آکرومیوکلاویکولر اقدامات غیر جراحی است که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از
- امتناع از انجام فعالیت‌هایی که شدت درد شانه را افزایش می‌دهند
- گرم نگه داشتن موضع درد
- استفاده از داروهای ضد التهاب مانند بروفن
- در صورت عدم پاسخ به اقدامان ذکر شده پزشک معالج ممکن است از تزریق داروهای حاوی کورتیکوسترویید در مفصل آکرومیوکلاویکولر استفاده کند
در صورتیکه روش‌های بالا نتوانست درد و ناراحتی بیمار را بهبود دهد نیاز به عمل جراحی وجود دارد.
روش جراحی به این صورت است که مقداری از استخوان ترقوه در محل مفصل آکرومیوکلاویکولر برداشته میشود. هدف از این کار ایجاد فاصله بین دو استخوانی است که مفصل را درست کرده‌اند. با ایجاد این فاصله، دو انتهای استخوان حین حرکت دادن دست کمتر به هم ساییده می‌شوند و در نتیجه درد بیمار هم کمتر میشود. این عمل جراحی را می‌توان به صورت باز و یا با استفاده از آرتروسکوپی انجام داد.
بعد از جراحی آرتروسکوپیک حرکات و نرمش‌های شانه بعد از چند روز شروع می‌شوند. در جراحی باز دست به گردن آویزان شده و حرکات آن بعد از سه هفته شروع میشود. هدف از انجام این نرمش‌ها بدست آوردن دامنه حرکتی مطلوب و تقویت عضلات شانه است. معمولاً بیماران می‌توانند بعد از دو تا سه ماه به فعالیت‌های معمولی و ورزشی برگردند.
منبع : ایران ارتوپد
