تاریخ ۱۴ اسفند ۱۴۰۲
آرتروز آرنج میتواند علت شایعی برای درد و خشکی در آرنج باشد، اما شیوع آن در مقایسه با سایر مفاصل بدن کمتر است. آرتروز به معنای تخریب غضروف محافظ و طبیعی که استخوانها را پوشانده، میباشد. در بیشتر موارد، پزشکان درمانهای غیرجراحی را برای آرتروز آرنج ابتدا تجویز میکنند. تا زمانی که کنترل علائم شما ممکن است، جراحی به عنوان گزینه آخر مدنظر قرار نگیرد. هدف از درمان غیرجراحی، کمک به کنترل درد و استفاده از آرنج بدون تضرر بیشتر است. پزشک ممکن است داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) مانند آسپرین و ایبوپروفن را برای کاهش التهاب و درد توصیه کند. درمانهای دیگر مانند استفاده از گرما نیز ممکن است برای کنترل درد مورد استفاده قرار گیرد. فیزیوتراپی به شما کمک میکند تا یاد بگیرید چگونه علائم را کنترل کنید و به حداکثر رساندن سلامت آرنجتان کمک میکند.
برای رهایی از درد ناشی از آرتروز آرنج خود، ممکن است لازم باشد فعالیتهای خود را اصلاح یا محدود کنید. اگر کار شما به حرکات سنگین و تکراری با دست و مچ دست نیاز دارد، حتی ممکن است نیاز باشد که شغلتان را تغییر دهید.
جهت کسب اطلاعات بیشتر دربارهی درمان آرتروز آرنج و یا رزرو نوبت در کلینیک طب فیزیکی و توانبخشی دکتر فرخانی با شماره تلفنهای ۰۹۳۳۱۱۱۱۶۱۴– ۰۳۱۳۲۳۶۷۴۶۵ – ۰۳۱۳۲۳۳۰۳۸۲ تماس حاصل فرمایید.
چه عواملی باعث بروز آرتروز آرنج میشوند؟
آرتروز آرنج در اثر تحلیل رفتن غضروف مفصلی روی استخوان ایجاد میشود.
آرتروز اولیه زمانی است که تغییرات دژنراتیو بدون علت خاصی اتفاق بیفتد. آرتروز پس از سانحه (Post-traumatic arthritis) پس از یک آسیب دیدگی رخ میدهد که ممکن است سالها قبل رخ داده باشد. در این شرایط ممکن است مستقیماً غضروف آسیب ببیند؛ تکههای غضروف را میتوان از استخوان جدا کرد و اگر تکهها برداشته نشوند، ممکن است در مفصل معلق شوند و باعث گرفتگی آن گردند. این قطعات مفصلی را تحت عنوان loose bodies اشاره میکنند. همچنین میتوانند درد زیادی ایجاد کرده و به سطوح مفصل آسیب بیشتری وارد کنند. هرگونه صدمه به مفصل آرنج میتواند نحوه عملکرد مفصل را نیز تغییر دهد. بهعنوانمثال، پس از شکستگی آرنج، ممکن است قطعات استخوان دقیقاً روی هم قرار نگیرند. این شکستگیها کمی متفاوت از شرایط قبل از آسیب بهبود مییابند. حتی این تفاوت جزئی میتواند باعث شود مفصل دورهی ساییدگی را شروع کند. این دقیقاً مانند ماشین است: اگر مکانیزم از تعادل خارج شود، سریعتر فرسوده میشود.
علائم آرتروز آرنج چیست؟
درد و خشکی از علائم اصلی آرتروز آرنج است. در ابتدا، درد معمولاً با فعالیت افزایش مییابد و در طول فعالیت کاهش مییابد. اما پس از استراحت برای چند دقیقه، درد و خشکی آرنج بیشتر میشود. با پیشروی بیماری، حتی در حالت استراحت نیز ممکن است درد احساس شود. درد آرتروز آرنج ممکن است خواب بیمار را نیز مختل کند. همچنین، ممکن است در اطراف آرنج تورم داشته باشید و مفصل آرنج، به خصوص بعد از استفاده، سفت و خشک شده و احساس سفتی نمایان باشد. وقتی که غضروفهای مفصلی به طور کامل فرسوده میشوند، ممکن است در حین حرکت آرنج، صدای جیرجیری و ترکخوردگی در مفصل احساس شود. این احساس سایش را به عنوان کرپیتوس مینامند.
آرتروز آرنج در نهایت بر حرکت آرنج تأثیر میگذارد. اولین چیزی که بیشتر افراد متوجه ی آن میشوند این است که صاف کردن کامل بازو دشوار میشود. بعدها خم کردن آرنج هم برایشان دشوار خواهد شد. کاهش دامنهی حرکت منجر به ضعف و کاهش عملکرد میگردد. خصوصاً حمل اجسام سنگین از پهلو با آرنج صاف دشوار میشود.
تشخیص
برای تشخیص آرتروز آرنج و مقولهای که بیماری به آن تعلق دارد، ممکن است پزشک از انواع روشهای تشخیصی از جمله سابقهی بیمار، معاینه بدنی، آزمایش خون و عکسبرداری رادیولوژی استفاده کند. وقتی تصاویر رادیوگرافی گرفته شده، طبیعی به نظر برسند اما پزشک هنوز به آرتروز مشکوک است، MRI میتواند جزئیات بیشتری را نشان دهد.
درمان غیر جراحی و نوین برای آرتروز آرنج
گزینههای مختلفی برای درمان غیر جراحی آرتروز آرنج وجود دارد که به این موارد بستگی دارند: تا چه حد بیماری پیشرفت کرده است. چند مفصل درگیر است، سن بیمار، میزان و نوع فعالیت و سایر شرایط پزشکی بیمار. آیا دست غالب بیمار است که دچار این مشکل شده است یا نه؛ اهداف شخصی و ساختار محافظتی در خانه بیمار؛ و توانایی بیمار در درک درمان و پیروی کردن از یک برنامه درمانی تعیین شده. پیروی از یک برنامه ورزشی تجویز شده نیز میتواند به بهبود قدرت و دامنهی حرکتی در مفصل آسیب دیدهی فرد کمک کند.
داروها
اگرچه داروها میتوانند علائم بیماری را تسکین دهند، اما امکان بازیابی غضروف مفصل یا برگرداندن آسیب را ندارند. داروهای ضدالتهاب بیشتر برای درمان آرتروز آرنج استفاده میشوند، زیرا تولید مواد شیمیایی در بدن که باعث تورم و درد مفصل میشوند را متوقف میکنند. این داروها شامل داروهای بدون نسخه مانند آسپرین و ایبوپروفن و همچنین داروهای تجویز شده بهطور خاص هستند. استامینوفن یک داروی ضدالتهاب نیست، اما میتواند برای تسکین درد آرتروز آرنج استفاده شود. در صورتی که علائم روماتیسم مفصلی و یا آرتروز با استفاده از این روشهای درمانی به اندازه کافی کنترل نشود، ممکن است داروهای اضافی اصلاح کننده بیماری و ضدروماتیسمی تجویز شوند. این داروها که بهطور خاص برای جلوگیری از تخریب مفاصل در سیستم ایمنی بدن طراحی شدهاند، خطرات و فواید مختلفی دارند که باید با پزشک مورد بررسی قرار گیرند.
کورتیزون
تزریق کورتیزون در مفصل آرنج میتواند درد را موقتاً تسکین دهد. کورتیزون یک داروی ضدالتهاب قدرتمند است. این دارو میتواند درد و تورم را تا حد چشمگیری تسکین دهد. اثرات آن موقتی است و معمولاً چند هفته تا چند ماه ادامه خواهد داشت. در هر تزریق در مفصل، کمی خطر عفونت وجود دارد و تزریق کورتیزون نیز از این قاعده مستثنا نیست.
بهترین درمانهای فیزیوتراپی برای درد آرتروز آرنج کدامند؟
صرف نظر از علت آرتروز آرنج، فیزیوتراپی نقش عمدهای در درمان علائم آن دارد. فیزیوتراپیست شما برای ارزیابی دقیق مفصل آرنج، درد عضلانی و عملکرد کلی شما ارزیابی فیزیکی انجام میدهد تا دقیقاً مناطقی را که باعث درد آرنج شما میشوند، مشخص کند. سپس یک برنامه درمانی شخصی شدهای را برای شما تجویز میکند که بر نیازهای خاص شما متمرکز میباشد. برنامههای درمانی برای آرتروز آرنج شامل کششها و تمرینات هدفمند با هدف تسکین درد و بهبود عملکرد شما میباشد، ع که این گزینهها علاوه بر دیگر روشهای تخصصی خواهد بود که فیزیوتراپیست برایتان مناسب میداند. این درمانها ممکن است شامل درمان دستی آرنج (ماساژ و دستکاری یا منوپلاسیون)، سرما و گرما درمانی (و نحوه استفاده از این کیسههای گرم و سرد به شما آموزش داده میشود)، تحریک الکتریکی (از جریان الکتریکی ملایم برای درمان درد استفاده میشود) یا اولتراسوند تراپی (از امواج صوتی برای درمان اسپاسم عضلانی و درد استفاده میشود). فیزیوتراپیست شما همچنین ممکن است خدمات بیشتری را در صورت لزوم در برنامه درمانیتان شامل کند، از قبیل تکنیکهای کنترل وزن برای کمک به کاهش فشار بر روی مفاصل و یا بهبود وضعیت بدن برای رفع خشکی آرنج و جلوگیری از آسیب دیدگی.
فیزیوتراپیست شما میتواند تصمیم بگیرد که آیا نوعی از آرنجبند طبی میتواند به شما کمک کند یا خیر.
تزریق PRP چیست؟
تزریق پلاسمای غنی از پلاکت که گاهی اوقات بهعنوان تزریق PRP نیز شناخته میشود، یک گزینه درمانی غیر جراحی برای آرتروز و آسیبهای عضلانی مانند آرتروز آرنج است. تزریق PRP، ترکیبی از فنآوری مدرن و توانایی بهبودی طبیعی بدن، برای بهبود سریع پس از آسیب میباشد.
پلاکتها، یکی از چهار جز اصلی خون انسان، علاوه بر پلاسما، گلبولهای سفید خون و گلبولهای قرمز هستند که با آزادسازی فاکتورهای رشد، روند ترمیم بافت را در بدن تحریک میکنند. این فاکتورهای رشد موادی طبیعی هستند که قادر به تحریک رشد سلولی و تسریع بهبود آسیبهای بافت نرم در آرنج است. تزریق PRP میتواند یک گزینه درمانی ارزشمند قبل از جراحی آرتروز آرنج باشد و این در حالی است که گزینههای درمانی سنتی تر در کار خود موفق نبودهاند.
ورزشدرمانی
قطعاً مراحلی وجود دارد که میتوانید برای کمک به دردهای مفصلی ناشی از آرتروز آرنج، اگر آرتروز باشد، کمک کنید. بهطور خلاصه، باید فشار و تنش را از عضلات بیشازحد فشرده شده بردارید و عضلات ضعیفی را که مفصل آرنج را تثبیت میکنند تقویت کنید؛ اما انواع دیگر آرتروز، مانند آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی)، علل مختلفی دارند و متعاقباً به انواع مختلفی از درمان نیز نیاز خواهند داشت.
در اینجا ۴ حرکت آزاد کننده و تقویت کننده وجود دارد که باعث از بین رفتن فشردگی، بازگرداندن تعادل به بدن و برداشتن فشار از روی مفصل آرنج شما میشود.
حرکات آزادسازی برای عضلات دوسر، سه سر و ساعد
برای انجام این ورزش جهت تسکین درد آرتروز آرنج:
- از دست خود برای لمس کردن نواحی گرفته و فشرده شده در عضلهی دو سر و عضله سه سر دست خود استفاده کنید.
- پس از یافتن یک نقطه، آن را با دست، پایین نگه دارید انگار که میخواهید عضله را در محل خود نگه دارید.
- با خم و راست کردن آرنج، ساعد را به سمت بالا و پایین حرکت دهید تا جایی که احساس کنید عضله شل میشود.
- برای ساعد، دوباره یک نقطهی گرفته و فشرده شدهای را پیدا کنید و آن را نگه دارید. سپس مچ دست خود را به سمت بالا و پایین حرکت دهید تا عضله آزاد شود.
حرکت دیپ روی دیوار
برای انجام این ورزش جهت تسکین درد آرتروز آرنج:
- رو به دیوار بایستید. کف دستان خود را بر روی دیوار قرار دهید و انگشتان خود را به صورت افقی رو به بیرون قرار دهید و انگشتان شست به سمت بالا قرار گیرد. پاها را به اندازهی عرض لگن باز کنید و در صورت لزوم زانوها را خم کنید.
- هنگامی که با کف دست به دیوار فشار میآورید، باسن خود را به عقب بیاورید و دور کنید، در حالی که شانهها را به سمت پایین میکشید، سینه را به سمت زمین بیاورید.
- این حرکت را در سه ست ۱۰ یا ۱۵ تایی تکرار کنید.
حرکت کشیدن توپ در بالای سر
برای انجام این ورزش جهت تسکین درد آرتروز آرنج:
- با پشتی صاف روی زمین دراز بکشید. زانوها را تا ۹۰ درجه خم کنید، کف پاها را صاف روی زمین قرار دهید.
- در حالی که توپ طبی یا ورزشی را در دست دارید، بازوها را با آرنج قفل شده مستقیم به سمت سقف بالا ببرید تا زمانی که توپ مستقیماً در بالای سینه قرار گیرد.
- با بالا آوردن شانهها و جدا کردن آنها از روی زمین و نگه داشتن آن، به سمت سقف ضربه بزنید.
- دستان خود را تا جایی که میتوانید بالای سر خود ببرید و سپس توپ را به آرامی به سمت پایین زانوها برگردانید.
- این حرکت را در سه ست ۱۰ یا ۱۵ تایی تکرار کنید.
حرکت تیر و کمان بر روی زانو
برای انجام این تمرین جهت تسکین درد آرتروز آرنج:
- روی سطحی نرم زانو بزنید.
- هر دو دست را در جلوی بدن خود بکشید و دستها را مشت کنید و قسمت کف دستها رو به روی هم باشد.
- در حالی که عضلات سرینی و شکم خود را فشرده میکنید، یک دست را به عقب بکشید تا فشار خوبی به پشت تیغه شانهتان وارد شود. شانهها را پایین نگه دارید
جراحی
هنگامی که درمان غیر جراحی نتیجه مطلوبی را فراهم نکند، ممکن است گزینههای مختلف جراحی در نظر گرفته شود. برای آرتریت آرنج، آرتروسکوپی آرنج یا سایر روشهای کم تهاجم ممکن است به بهبود حرکت و تسکین درد کمک کند. برای آرتروز پیشرفته، جراحی تعویض کامل آرنج میتواند علائم را تا حد زیادی بهبود بخشد. تعویض مفصل آرنج معمولاً برای افراد مسنی که قصد ندارند فشار زیادی به آرنج وارد کنند، اختصاص داده میشود. گزینه مناسب برای هر بیمار، به عوامل مختلفی از جمله شدت بیماری، سایر شرایط پزشکی و سن، اهداف شخصی، سطح فعالیت و ساختار محافظتی در خانهی بیمار بستگی دارد. پزشک متخصص ارتوپدی، گزینههای درمانهای جراحی را با شما مرور میکند و در مورد اینکه کدام یک بالاترین پتانسیل را برای تسکین طولانی مدت درد دارند و به شما امکان میدهند به فعالیت طبیعی خود برگردید، صحبت خواهد کرد.
پس از جراحی آرتروز آرنج، یک فیزیوتراپیست مجرب و خبره به شما کمک میکند تا بهبودی خود را به حداکثر برسانید. مدت زمان مورد نیاز برای بهبودی بسته به شدت جراحی و عوامل مختلف متفاوت است. بیشتر افراد تقریباً سه ماه پس از بازسازی و تعویض کلی مفصل، به بیشتر فعالیتهای روزانه یا همه فعالیتهای خود برمیگردند.
