تاریخ ۱۲ خرداد ۱۳۹۷
استورآتریت (بیماری تخریبی) یک بیماری مفصلی مزمن و غیر التهابی می باشد که با پیشرفت آهسته باعث درد، تغییر شکل و محدودیت حرکات شخص می گردد. مفصل لومبوساکرال یکی از چند ناحیه‌ای است که ممکن است دچار این ضایعه گردد. در ستون فقرات کمری، محل تغییرات تخریبی، مفاصل فاست می‌باشد.
تنگی کانال نخاعی یا به صورت مادرزادی و یا با افزایش سن و در اثر تغییرات تخریبی، تنگی کانال نامیده می شود. با افزایش سن، ستون فقرات دچار تغییرات وضعیتی شده بطوری که ناحیه کمر دچار کاهش قوس کمر می شود این یک حالت دفاعی است بطوری که شخص بتواند با خم کردن کمر، فشار را از روی مفاصل فاست تخریب شده بردارد. هرچند این وضعیت موجب افزایش کار عضلات خلفی شده وسبب دردهای مزمن می گردد.همچنین با کاهش لوردوز و خم کردن کمر فضاهای مربوط به عناصر عصبی وسیع تر شده و فشار بر روی آن ها کمتر می شود.
علائم تنگی کانال نخاعی
در عده ای از بیماران ممکن است عدم توانایی در راه رفتن و درد انتشاری به ساق پا وجود داشته باشد. بعضی از بیماران خشکی صبحگاهی را گزارش می دهند، در بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی شایع ترین علامت لنگیدن است که با درد باسن، خلف ران و ساق همراه می باشد.
درد با ایستادن و راه رفتن تشدید و با خم شدن و نشستن به دلیل افزایش فضاهای عصبی و با استراحت کم می شود. علاوه بر درد، بیماران علائمی چون بی حسی، گز گز، مورمور شدن و ضعف اندام های تحتانی را گزارش می دهند. امکان تنگی در سطح L3،L4 و L4،L5 بیشتر است.
تشخیص کانال نخاعی
روش هایی مانند MRI و CT Scan به تشخیص ضایعه کمک می کنند
