تاریخ ۲ شهریور ۱۳۹۹
بیماری واریس
واریس (به انگلیسی: Varicose veins) که از ریشه لاتین Varix به معنای پیچ خورده گرفته شده، به گشاد شدن سیاهرگ‌ها گفته میشود. واریس، شایعترین بیماری عروقی انسان است که حدود ۲۰-۱۰٪ جمعیت را مبتلا می‌کند. سیاهرگ‌های واریسی به صورت رگهای دراز، گشادشده و پرپیچ‌وخم و غالباً در سطوح درونی اندام تحتانی دیده می‌شوند. بیشترین میزان شیوع واریس در زنان بین سن ۴۹-۴۰ سالگی برآورد شده‌است.
علائم و درمان واریس اندام تحتانی
بیشتر سیاهرگ‌های واریسی بدون علامت بوده و تنها از جنبهٔ زیبایی به توجه پزشکی نیاز می‌یابند. در صورت علامت‌دار شدن، احساس درد، پری و سنگینی منتشر و غیر اختصاصی در ساق پاها به ویژه پس از ایستادن به مدت طولانی، وجود دارد. گاهی تورم در مچ پا و عروق برجسته در پا دیده میشود. درمان نگهدارنده (مانند جوراب الاستیک، اجتناب از سرپا ایستادن طولانی و بالا نگهداشتن پا هنگام دراز کشیدن و جوراب ساق بلند کشی)است. در صورت بروز مشکلات اساسی جراحی ضروری است. روش‌های درمانی متداول عبارتند از اسکلروتراپی (تزریق مایع) و جراحی. اندیکاسیون‌های درمان جراحی شامل درد دائم و ناتوان‌کننده، ترومبوفلبیت (لخته شدن) سطحی راجعه، ضایعات و زخم‌های پوستی همراه با خونریزی هستند.
علائم واریس
در این بیماری رگهای واریسی (آبی تیره) ورم کرده وپیچ پیچ درزیر پوست دیده میشود.علائم این بیماری به شدت بیماری و میزان مراقبت فرد مبتلا متفاوت است
بعضی از بیماران بجز ظاهر آن که گاهی اوقات آزار دهنده است علامت دیگری ندارند.علائم خفیف شامل :سنگینی واحساس سوزش ودرد در پاها میباشد.علائم با ایستادن یا نشستن برای مدت طولانی بدتر میشود . به تدریج تورم در پاها و مچ بوجود می اید .خارش روی وریدها هم ممکن است دیده شود
علائم جدی تر شامل :تورم شدید و درد ساق بعد از نشستن یا ایستادن طولانی مدت و تغییرات پوستی شامل :تغییر رنگ ،خشکی،نازک شدن پوست،التهاب و پوسته شدن دیده می شود.بازشدن زخمها یا خونریزی پس از آسیب جزئی نیز ممکن است دیده شود.
درصورتی که خون داخل وریدها لخته گردد ، درد شدید ایجاد شده و ورید مبتلا کاملا صفت ودردناک میگردد.
در بعضی بیماران رگهای واریسی ممکن است نشانه ای از انسداد در رگهای عمقی تر باشد که ترومبوز عروق عمقی نامیده می شود که ضرورت دارد توسط جراح عروق معاینه و تصمیم گیری شود.
منبع : ویکی پدیا و دکتر راوری
