تاریخ ۴ آذر ۱۴۰۲
انگشت چکشی بیماری است که به علت پارگی تاندون اکستانسور یا باز کننده انگشت در محل اتصال به بند آخر انگشت ایجاد میشود. نتیجه این پارگی افتادن بند آخر و عدم توانایی بیمار در صاف کردن آن است.
آناتومی
هر انگشت از سه بخش تشکیل شده است. در سطح پشتی انگشت، یک نوار بافتی باریک و محکم به نام تاندون اکستانسور یا بازکننده انگشت قرار دارد. این تاندون به بندهای میانی و انتهایی انگشت متصل میشود و وظیفه آن، راست و مستقیم کردن انگشت است. محل اتصال تاندون به بند انتهایی انگشت در نزدیکی مفصل بین بندهای انتهایی و میانی قرار دارد.
علت ایجاد انگشت چکشی
شایع ترین علت ایجاد این ضایعه، برخورد توپ با نوک انگشتان می باشد و به همین دلیل به این ضایعه انگشت بیس بال بازان (Baseball finger) هم می گویند چون در این ورزش گیرنده توپ سعی میکند آن را در حالی که از جلو به او نزدیک میشود بگیرد. اگر توپ بجای اینکه در کف دست بازیکن گیرنده بنشیند به نوک انگشت وی ضربه بزند موجب خم شدن شدید و ناگهانی بند انتهایی انگشت میشود.
با خم شدن شدید این بند تاندون اکستانسور انگشت تحت کشش شدید و ناگهانی قرار میگیرد که میتواند موجب پارگی آن شود. پارگی تاندون اکستانسور بند انتهایی انگشت موجب اختلال در عملکرد آن و ناتوانی فرد در راست کردن بند انتهایی میشود.
علائم انگشت چکشی
علائم اصلی انگشت چکشی شامل درد و تورم در سطح پشتی بند انتهایی انگشت است. در این آسیب، بیمار قادر نیست بند انتهایی انگشت خود را به صورت فعال راست و مستقیم کند، اما میتواند با استفاده از دست دیگر آن را صاف کند. گاهی اوقات، به علت تورم مفصل بند انتهایی، افتادگی قابل مشاهده نیست و این میتواند تشخیص بیماری را به تاخیر بندازد. با گذشت چند روز و کاهش تورم، افتادگی بیشتر قابل تشخیص میشود.
انگشت چکشی معمولا اختلالی در عملکرد انگشت بیمار ایجاد نمیکند و مشکل بیمار بیشتر شکل ظاهری انگشت است.
انواع انگشت چکشی
همانطور که گفته شد این آسیب به علت پاره شدن تاندون اکستانسور یا باز کننده بند انتهایی انگشت درست در محل اتصال به بند انتهایی ایجاد میشود. این آسیب معمولا به علت ضربه یک جسم خارجی مانند توپ به نوک انگشت بوجود میاید با این حال ممکن است آسیب های نافذ موجب بریدگی پوست و بدنبال آن بریدگی تاندون در ناحیه شوند.
گاهی اوقات تاندون اکستانسور در محل اتصال به استخوان بند انتهایی پاره نمیشود بلکه تکه ای استخوان را در محل اتصال خود از جا کنده و در واقع ایجاد یک شکستگی میکند.
در مواردیکه ضایعه از نوع تاندونی است عکس رادیوگرافی طبیعی است اما در موارد استخوانی یک تکه شکستگی در بند آخر در رادیوگرافی انگشت دیده میشود. با توجه به تفاوت درمان در این دو نوع انجام رادیوگرافی در انگشت چکشی که بدنبال ضربه ایجاد میشود ضروری است.
درمان انگشت چکشی ( مالت فینگر)
در مواردی که علل تاندونی مطرح است در ابتدا مفصل بین انگشتی انتهایی به مدت ۸-۶ هفته توسط آتل بیحرکت میشود و سپس به بیمار توصیه میشود به مدت ۶-۲ هفته فقط شبها آتل را ببندد. این نوع آتل طوری بسته میشود که بیمار بتواند به راحتی مفصل بین بند میانی و بند ریشه ای انگشت را باز و بسته کند.
در مواردی که آسیب تاندون به علت بریده شدن با جسم تیز باشد درمان معمولا به صورت ترمیم جراحی است.
در حالتهایی که مالت فینگر به علت شکستگی استخوانی است، درمان همانند قبل با استفاده از بیحرکتی انجام میشود، اما مدت زمان درمان کوتاهتر است. در صورتی که شکستگی استخوان بزرگ باشد یا باعث نیمه دررفتگی بند آخر انگشت شود، درمان جراحی انجام میشود.
اگر بیمار دیر به پزشک مراجعه کرده باشد و آسیب از نوع تاندونی باشد، اگر مراجعه وی قبل از ۳ ماه باشد، آسیب های حاد درمان میشود. اما اگر بیش از ۳ ماه از آسیب سپری شده باشد، درمان بسیار مشکل بوده و ممکن است نیاز به عمل جراحی داشته باشد.
منبع : ایران ارتوپد