تاریخ ۲ شهریور ۱۳۹۹
این عارضه به دو دسته اولیه و ثانویه تقسیم می شود، عده ای به شکل فامیلی دچار آن می شوند و علاوه بر زانو، مفاصل دیگرشان نیز درگیر می شود. قابل ذکر است که این عارضه از ۳۵ الی ۴۰ سالگی شروع می شود و به تدریج در سنین بالاتر، فرد را درگیر می کند و به دلیل این که به صورت آرام و تدریجی پیشرفت می کند، به آن آرتروز اولیه گفته می شود.
یکی از عوامل به وجود آمدن آرتروز ثانویه، شکستگی داخل مفصلی زانو می باشد. سطوح مفصلی صدمه خورده باعث می شوند فرد در سنین پایین دچار آرتروز شود. بدی راستای اندام تحتانی (پاهای پرانتزی) باعث می شود نیرو بین دو طرف زانو تقسیم نشود و یک قسمت از زانو (قسمت داخلی) دچار آرتزو شود که بعدها تمام زانو را گرفتار می کند. به همین دلیل در بسیاری از مواقع به افراد جوانی که پاهای پرانتزی دارند، توصیه می شود هرچه سریع تر پاهای خود را اصلاح کنند تا از بروز زودرس آرتروز جلوگیری به عمل آید. در این عمل، استخوان از محل مورد نظر شکسته شده و پس از اصلاح زاویه، جهت جوش، آماده می شود.
افرادی که دارای اضافه وزن هستند نیز می بایست با کاهش وزن خود از وارد آمدن فشار بیش از حد به زانو جلوگیری کنند. شایع ترین علائم آرتروز درد می باشد که با انجام رادیوگرافی، عکس و مشاهده تغییرات مفصلی، می توان بیماری را تشخیص داد و با تجویز داروهای ضد التهاب، درد را تا حدود زیادی التیام بخشید.
