تاریخ ۱۵ شهریور ۱۳۹۹
آرتروز زانو وضعیتی است که باعث درد و التهاب مفصل زانو می‌شود. انواع مختلفی از آرتروز زانو وجود دارد، اما شایع ترین آن استئوآرتریت است که به دنبال آن آرتریت روماتوئید زانو قرار دارد. عوامل مختلفی مانند ژنتیک، افزایش سن، استفاده‌ی بیش از حد از مفصل زانو و یا رژیم غذای نامناسب علت‌های اصلی آرتروز زانو می‌باشند. درمان آرتروز زانو با هدف تسکین علائم و بهبود عملکرد مفصل صورت می‌گیرد. درمان اولیه ممکن است شامل داروهایی مانند مسکن‌ها( داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی -) که درد و التهاب زانو را کوتاه مدت کاهش می‌دهد. تغییر سبک زندگی مانند کاهش وزن، به حداقل رساندن فعالیت‌ها (مانند بالا رفتن از پله‌ها یا خم شدن) می‌تواند به کند شدن پیشرفت آرتروز زانو کمک کند.درمان‌های دیگری از جمله شیوه‌های ارائه شده در طب فیزیکی و یا فیزیوتراپی، استفاده زا وسایل کمکی مانند عصا، پوشیدن کفش طبی، استفاده از بریس زانو، تزریق داخل مفصل زانو و تکنیک‌های پیشرفته غیر جراحی از جمله پی ار پی می‌تواند به آرتروز زانو کمک کند.
اگر از درد ورم مفاصل زانو رنج می‌برید ، حتماً به یک متخصص برای درمان سریع مراجعه کنید. شیوه‌های درمان نوین به شما در تسکین سریع درد کمک می‌کنند. جهت کسب اطلاعات بیشتر درباره‌ی درمان آرتروز زانو و یا رزرو نوبت در کلینیک طب فیزیکی و توان‌بخشی دکتر فرخانی با شماره تلفن‌های ۰۹۳۳۱۱۱۱۶۱۴– ۰۳۱۳۲۳۶۷۴۶۵ – ۰۳۱۳۲۳۳۰۳۸۲ تماس حاصل فرمایید.
انواع آرتروز زانو
شایع‌ترین نوع آرتروز زانو استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید زانو می‌باشند:
- استئوآرتریت زانو نوع تخریب کننده آرتروز است و اغلب به آن “آرتریت سایش و پارگی” گفته می‌شود. در اثر بین رفتن تدریجی غضروف در زانو ایجاد می‌شود. این نوع از آرتروز زانو، اکثر افراد بالای ۵۰ سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد ، اما ممکن است بر افراد جوان‌تر و حتی جمله کودکان نیز تأثیر بگذارد. استئوآرتریت زانو می‌تواند هم در قسمت داخلی (قسمت داخلی زانو) و هم در قسمت جانبی (قسمت بیرونی زانو) تأثیر بگذارد. در بعضی موارد ، هم‌زمان بر هر دو ناحیه تأثیر می‌گذارد.
- آرتریت روماتوئید زانو یک بیماری خود ایمنی است به این معنی که سیستم ایمنی بدن به بافت خودش حمله می‌کند و باعث آسیب به غضروف ، رباط‌ها و ایجاد نرم شدن استخوان زانو می‌شود.
علت آرتروز زانو
متأسفانه ، شایع‌ترین علت آرتروز زانو افزایش سن است و زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به آن هستند. با این حال، این بیماری همچنین می‌تواند توسط:
- ژن‌ها: برخی از ویژگی‌های ژنتیکی می‌توانند باعث آرتروز زانو شوند. به عنوان مثال ، آرتروز در زانو در افراد ۲۰ ساله که نقص ژنتیکی دارند و بر تولید کلاژن ، پروتئین سازنده غضروف تأثیر می‌گذارد ، دیده شده است.
- وزن: اضافه وزن فشار بیشتری به زانوها وارد می‌کند و هرچه زمان می‌گذرد ، این امر باعث می‌شود که غضروف ، که روی مفصل قرار دارد ، سریع‌تر خراب شود.
- استفاده بیش از حد یا آسیب: حرکات یا جراحات تکراری (شکستگی ، جراحی ، پارگی رباط) می‌تواند دلیل آرتروز زانو باشد. همچنین ، ورزشکارانی که به طور مکرر به رباط ها ، مفاصل و تاندون‌های خود آسیب می‌رسانند ، مستعد ابتلا به آرتروز زانو هستند.آرتروز زانو به روش‌های مختلف بر روی افراد تأثیر می‌گذارد و علائم یک فرد ممکن است با علائم دیگری متفاوت باشد.
علائم اولیه چیست؟
علائمی که ممکن است در مراحل اولیه آرتروز زانو تجربه کنید عبارتند از:
- درد در زانو: خصوصاً هنگام خم شدن و صاف شدن زانو یا تحمل وزن
- تورم زانو: این امر به دلیل تجمع مایعات در مفصل یا تجمع رشد استخوانی به نام استئوفیت ایجاد می‌شود.
- سفتی زانو: هنگام حرکت دادن مفصل ، به خصوص اولین کار در هنگام صبح یا بعد از نشستن برای مدت طولانی
- حرارت زانو: احساس گرمی می‌تواند در اطراف زانو ایجاد شود ، که اغلب در پایان روز تجربه می‌شود
- صداهای ترک خورده زانو: این صداها هنگام خم شدن زانو ایجاد شده و کرپیتوس نامیده می‌شود
- حساسیت در زانو: به ویژه هنگام فشار دادن به زانو ایجاد می‌شود
با ایجاد آرتروز ، ممکن است تغییراتی در شکل زانو مشاهده کنید. با گذشت زمان و ضعیف شدن و نازک شدن عضلات اطراف زانو ، زانو ممکن است فرورفته به نظر برسد. زانوها نیز ممکن است به سمت داخل یا خارج شروع شوند.
چگونه آرتروز زانو تشخیص داده می‌شود؟
تشخیص آرتروز زانو با معاینه فیزیکی آغاز می‌شود که در طی آن پزشک تورم ، حساسیت به لمس ، قرمزی و انعطاف پذیری را بررسی می‌کند.
- آرتروز زانو با استفاده از اشعه ایکس نیز قابل تشخیص است. در حالی که غضروف‌ها در اشعه ایکس نشان داده نمی‌شوند ، با کاهش فضای بین استخوان‌های مفصل می‌توان از بین رفتن غضروف را تشخیص داد. خارهای استخوانی که مفصل را احاطه کرده اند نیز با اشعه ایکس نشان داده می‌شوند. در بعضی موارد ، ارتباط کمی وجود دارد و یا هیچ ارتباطی با چگونگی به نظر رسیدن آسیب غضروف در اشعه ایکس و میزان درد و ناراحتی فرد در حال تجربه وجود ندارد.
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) ممکن است در موارد دشوار توصیه شود. از MRI می‌توان برای نمایش تصویری دقیق از غضروف ، بافت‌های نرم و استخوان استفاده کرد.
تشخیص آرتریت روماتوئید زانو با استفاده از اشعه ایکس یا MRI امکان پذیر نیست. در عوض ، برای تعیین علت درد باید آزمایش خون یا معاینه مفصل انجام شود.
درمان آرتروز زانو
برخی از رایج‌ترین از درمان‌های آرتروز زانو شامل موارد زیر می‌باشد. براساس شدت آرتروز و نوع آن، پزشک مناسب‌ترین درمان را به بیمار توصیه می‌کند. جراحی آرتروز زانو آخرین گزینه‌ی درمان بعد از ناموفق بودن تمامی این روش‌هاست:
فعالیت‌های خود را اصلاح کنید
مکانیک مناسب بدن می‌تواند منجر به فشار کمتر در مفاصل زانوی شما شود. دستورالعمل‌های تغییر فعالیت زیر ممکن است برای آرتروز زانو مفید باشد:
نحوه صحیح ایستادن را تمرین نمایید.
با ایستادن صاف ، حالت خوب بدن را تمرین کنید.
از خم شدن در حالت ایستاده و نشسته خودداری کنید.
از نشستن روی صندلی‌های پایین برای کاهش استرس زانو هنگام نشستن و ایستادن خودداری کنید.
از فعالیت‌های با ایجاد فشار متمرکز (مانند دویدن ، پریدن و غیره) خودداری کنید.
فعالیت‌های بالا رفتن مانند کوهنوردی (به عنوان مثال ، پله‌ها ، تپه‌ها و غیره) را کاهش دهید.
از هرگونه فعالیتی که باعث ناراحتی طولانی مدت می‌شود خودداری کنید.
کنترل وزن
داشتن اضافه وزن مفاصل تحمل کننده وزن را تحت فشار و استرس اضافی قرار می‌دهد. از آنجا که مفاصل خارج از مرکز هستند (در خط مرکزی بدن شما نیستند) ، هنگامی که آن فرد روی یک پا متعادل می‌شود ، نیروی مفصل سه برابر بیشتر از وزن بدن فرد است. به عنوان مثال ، یک فرد ۱۵۰ پوندی تا ۴۵۰ پوند فشار بر روی مفصل وارد می‌کند. خبر خوب برای هر پوند از دست رفته است. سه پوند نیرو را از زانو کم کنید. خبر بد مربوط به هر پوند به دست آمده است. سه پوند نیرو به زانو اضافه کنید. فشار بیشتر بر روی مفاصل می‌تواند علائم آرتروز را بدتر کرده و منجر به درد و سفتی شود.
گرما و سرما درمانی
برای کاهش درد آرتروز زانو و افزایش انعطاف پذیری ممکن است از گرما یا سرما درمانی استفاده شود. گرما درمانی یا سرما درمانی ممکن است همراه با تمریناتی باشد که توسط متخصص طب فیزیکی شما تجویز شده است.
| گرما | سرما |
| § قبل از شروع فعالیت از آن استفاده کنید
§ افزایش جریان خون § بهبود حرکت § کاهش درد مفصل زانو § به آرام شدن عضلات کمک می‌کند |
§ بعد از ورزش و تمرین استفاده کنید
§ جریان خون را کاهش می‌دهد § تورم زانو را کاهش می‌دهد § برای درد زانو بهتر است § التهاب زانو را کاهش می‌دهد |
ممکن است بخواهید یک بسته ژل خریداری کنید که می‌تواند در فریزر شما به صورت سرد نگه داشته شود یا در مایکروویو گرم شود.
خودیاری یا دستگاه‌های کمکی
انجام کارهای ساده روزمره ممکن است با آرتروز زانو دشوار باشد. استفاده از دستگاه‌های خودیاری یا کمکی می‌تواند کمک کننده باشد. در مورد دستگاه‌های خودیاری زیر از پزشک یا درمانگر فیزیکی خود سوال کنید.
• وسایل کمکی: اگر در راه رفتن خود مشکل دارید، وسیله کمکی مانند عصا یا واکر را در نظر بگیرید. در مورد انواع مختلف وسایل کمکی و اینکه کدام نوع برای شما مناسب است از پزشک یا درمانگر خود سوال کنید.
• عصا: استفاده صحیح از عصا بسیار مهم است زیرا در واقع می‌توانید سایر مفاصل را با الگوی غیر طبیعی راه رفتن (استراحت) استرس دهید. از عصا باید در دست مخالف مفصل آسیب دیده استفاده شود. به عنوان مثال ، اگر مشکل شما در پای چپ شما است، یک عصا را در دست راست خود بگیرید.
• واکر یا عصا: اگر استفاده از عصا برای شما دشوار است یا نمی‌توانید به درستی آن را استفاده کنید این وسیله کمک زیادی می‌کند. ممکن است بتوانید از یک یا دو عصا یا واکر استفاده کنید. این کار پشتیبانی و تعادل بیشتری را فراهم می‌کند.
• ابزارهای خودیاری: دستگاه‌های خودیاری ذکر شده در زیر می‌توانند در به حداقل رساندن درد ، ناراحتی ، استرس و کمک به شما در انجام کارها کمک کنند. در مورد این دستگاه‌های خودیاری از پزشک یا متخصص طب فیزیکی خود سوال کنید:
استفاده از ارتزها برای بهبود هم ترازی پا
بریس برای حمایت از زانوsupports
پشتیبانی از شکم برای کاهش استرس در کمر
گیره هایی با دسته بلند برای کمک به شما در جمع آوری و برداشتن وسایل بدون خم شدن
لغزنده جوراب برای کمک به شما در پوشیدن جوراب
داروهای بدون نسخه
بسیاری از داروها برای کمک به آرتروز زانو در دسترس هستند و می‌توانند به عنوان مسکن درد و ضد التهاب برای تسکین آرتروز تورم و درد مفصل زانو عمل کنند. این داروها می‌توانند منجر به بهبود عملکرد روزمره و کیفیت زندگی شوند. همیشه قبل از شروع درمان با پزشک خود مشورت کنید.
• Tylenol®: داروی ضد درد غیر مخدر Tylenol® به طور کلی در تسکین درد و ناراحتی جزئی موثر است. آکادمی روماتولوژی این روش را به عنوان اولین درمان ورم مفاصل پیشنهاد کرده است. با این حال ، Tylenol التهاب زانو ناشی از آرتروز را کاهش نمی‌دهد. در مورد دوز و ایمنی از پزشک خود سوال کنید.
• داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs): داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) را می‌توان بدون نسخه تهیه کرد که برخی از اشکال رایج آن Aspirin ، Motrin® ، Advil® و Aleve® است. NSAID ها معمولاً برای درد خفیف تا متوسط آرتروز زانو تجویز می‌شوند و در صورت عدم وجود Tylenol® ممکن است موثر باشند. این داروها در کاهش التهاب ناشی از آرتروز بسیار موثر هستند
• کرم‌های موضعی: بسیاری از کرم‌های موضعی موجود در بازار می‌توانند درد ناشی از آرتروز زانو را کاهش دهند.
قبل از مصرف هرگونه دارو با پزشک خود صحبت کنید.
فیزیوتراپی برای آرتروز
طریقه‌ی درمان در جلسات فیزیوتراپی زانو شامل موارد زیر است:
تزریقات داخل مفصل برای آرتروز زانو :
• درد آرتروز برای کسانی که از آن رنج می‌برند می‌تواند بسیار شدید و ناتوان کننده باشد و متأسفانه هیچ درمانی برای آن وجود ندارد. یک فیزیوتراپیست برای کمک به تحرک و قدرت ، یک برنامه تمرینی درمانی را به صورت سفارشی طراحی می‌کند. یک فیزیوتراپیست یک برنامه درمانی ایجاد می‌کند که تمام مناطق بدن را مخاطب خود قرار دهد. به عنوان مثال ، اگر از درد آرتروز در زانو رنج می‌برید ، یک برنامه ورزشی علاوه بر زانو ، به کمر ، ران و مچ پا نیز رسیدگی می‌کند. این موضوع به این دلیل است که همه این مناطق به کنترل زانو و مکانیک مناسب آن کمک می‌کنند. حمل اشیا ، بلند کردن و چمباتمه زدن نیز ممکن است بخشی از برنامه درمانی باشد.
• فیزیوتراپی همچنین شامل درمان دستی است. ثابت شده است که متحرک سازی مفصل و بافت نرم به بیمارانی که از درد آرتروز رنج می‌برند کمک می‌کند. ماساژ بافت عمیق، TENS ، بسته‌های یخ و گرما درمانی نیز ممکن است بخشی از برنامه درمانی توسط یک فیزیوتراپیست باشد. همه این روش‌های درمانی منفعلانه هستند که باعث افزایش جریان خون ، کاهش التهاب ، کاهش درد و تحرک می‌شوند. در اطراف ، فیزیوتراپی یک روش موثر و غیرتهاجمی برای درد آرتروز است. به علاوه ، مجبور نیستید به داروهای ضد درد اعتماد کنید ، که می‌تواند منجر به اعتیاد شود.
• بسیاری از متخصصین طب فیزیکی و یا فیزیوتراپیست ها استفاده از آب درمانی را توصیه می‌کنند. آب درمانی نوعی ورزش عالی برای کمک به کنترل درد آرتروز زانو است. با شناور شدن در آب، مفاصل شما در برابر آسیب دیدگی در امان می‌ماند. آب همچنین در برابر حرکت مقاومت می‌کند ، که برای تقویت مفید است. فشار هیدرواستاتیک می‌تواند به کاهش تورم مفاصل و ورم پا کمک کند.
تزریق ها
کورتیزون
کورتیزون که مستقیماً به مفاصل تزریق می‌شود ، ممکن است برای تسکین تورم و درد آرتروز زانو استفاده شود. کورتیزون هورمونی طبیعی است که توسط غده فوق کلیه تولید می‌شود. به تنظیم التهاب کمک می‌کند و در صورت تزریق به مفصل می‌تواند تورم و درد را تسکین داده یا کاهش دهد. تسکین معمولاً طی یک یا دو روز پس از تزریق اتفاق می‌افتد. بیماران پس از تزریق نیازی به تغییر فعالیت ندارند. بسیاری از بیماران قبل از وقایع بزرگ که فعالیت بیشتری دارند ، تزریق کورتیزون را انتخاب می‌کنند.
در صورت استفاده زیاد از حد ممکن است کورتیزون در تضعیف تاندون‌ها یا غضروف‌ها نقش داشته باشد. بنابراین ، بیشتر پزشکان بسته به شرایط استفاده از آن را به چند بار در سال محدود می‌کنند.
هیالورونات
آمپول هایالورونات برای آرتروز زانو تأیید شده است. آن‌ها ممکن است به تسکین درد آرتروز و بازگرداندن عملکرد مفصل کمک کنند. هیالورونات ماده ای است که به طور طبیعی در مایع مفصل وجود دارد و روان سازی و بالشتک شدن مفصل را فراهم می‌کند. با ادامه توسعه آرتروز ، مایع مفصلی نازک می‌شود و دارای هیالورونات کمتری می‌شود و بنابراین توانایی روغن کاری و بالشتک مناسب غضروف مفصل را از دست می‌دهد.
چندین شکل مصنوعی هیالورونات برای استفاده در مفصل زانو ایجاد شده است. برای تأثیرگذاری ، باید هر هفته ۳ تا ۵ آمپول تزریق شود. اثر بخشی معمولاً حداقل به مدت یک ماه مورد توجه قرار نمی گیرد. بیماران پس از تزریق نیازی به کاهش چشمگیر فعالیت ندارند.
درمان با پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)
این یک روش موثر و کاملاً تحقیق شده است که یک گزینه بالقوه برای جراحی آرتروز زانو است. از مزایای خاصیت طبیعی درمانی خون برای کاهش درد و بهبود عملکرد مفاصل بهره می‌برد. این ماده از دوز مخصوص غلظت پلاکت تهیه شده از خون خود برای ترمیم غضروف ، تاندون‌ها ، رباط ها ، عضله و استخوان آسیب دیده استفاده می‌کند. بیماران معمولاً در طی یک تا دو هفته پس از تزریق ، علائم خود را بهبود یافته می‌بینند.
